Yüz yıldan fazla bir süreyi bu sektörde geçirmiş çok az aktörden biri ve 90 yaşını aşana kadar sanatını icra etmiş olan Roger Karl (1882-1984) olağanüstü yetenekli bir insandı. sanatçı olmak ('Pablo Picasso' onun bir arkadaşıydı) veya bir yazar (o Guillaume Apollinaire'e yakındı ve Paul Léautaud, sonunda kalemlerini Journal d'un homme de nulle part") adlı anı kitabıyla kâğıda döktü. Bur Roger Karl sonunda oyunculuğu tercih etti ve Önce Paris Konservatuarı'nda, sonra da Odeon'da. Uzun yaşamı boyunca kariyerinde prestijli oyunlarda rol aldı (Molière 's "L'amour médecin", Jules Romains's Le roi masqué, Albert Camus's "Le malentendu", William Shakespeare "Henry IV ve daha pek çokları), prestijli ortaklarla (aralarında efsanevi Sarah Bernhardt) altında presti̇jli̇ yöneti̇ci̇leri̇n yöneti̇mi̇ (Jacques Copeau, Louis Jouvet, Jean Vilar...) Ama tiyatro bir sanat olmasına rağmen tutku ve her zaman ifade etmiş olmasına rağmen sinemadan çok tiyatroyu tercih eden Roger Karl, bu fırsatı kaçırmadı. Sinema oyunculuğu kariyerine 1909 gibi erken bir tarihte beyaz perdede başladı, Bu, kendi türündeki tiyatro oyuncuları arasında sadece bir istisnaydı. profesyonel vedasını 65 yıl sonra 1974 yapımı bir TV filminde yapacak. A hem de kalite açısından sahne kariyerinden çok daha inişli çıkışlı bir kariyere sahiptir. ve istikrarlı bir şekilde (gerçekten de daha sonra sadece kısa ve seyrek 1946), yine de yüksek noktaları yok değil, özellikle beş film ünlü avangart yönetmen yönetmen Marcel L'Herbier: Phantasmes (1917), L'homme du large (1920),Le vertige (1926) ve Le diable au coeur (1927) ve L'argent (1928), bunlardan ikisi ebedi başyapıtları (L'homme du large" ve "L'argent"). Sert bir adam olarak Bretonlu balıkçı, çaresiz ama tavizsiz bir baba Roger Karl özellikle ikna edici olduğunu kanıtladı. ona bankacılar, polisler gibi birçok otorite figürü kazandırdı. komiserler, piskoposlar, soylular ve diğer bakanlar. Sorun şu ki Roger Karl'ın çaldığı ağırbaşlılığın yanı sıra, iyi görünümlü geleneksel burjuva dramalarında zamanın testine dayanamadı, özellikle otuzlu yıllarda. Yine de birkaç film başarılı oldu daha iyi ve bugün hala görmek heyecan verici, örneğin Maldone (1928), yönetmen Jean Grémillon ile birlikte 'Charles Dullin' ve eşi, Julien Duvivier'in Le golem (1936), Razumov: Sous les yeux d'occident (1936) Gariptir ki, Roger Karl'ın filmlerinin kalitesi son yıllarda artarken Kırklı yılların başında, oynamaya devam ettiği askeri tipler tarihin yanlış tarafı. O gerçekten de bir Alman subayıydı. Christian-Jaque'nin mükemmel uyarlaması Maupassant'ın Bir fahişenin romanı (1945) ve Maurice de Canonge 'un daha kayıtsız direniş draması Mission spéciale (1946). Sonra Roger Karl'ın az ya da çok ekranlardan kaybolduğunu dikkat çekici bir tiyatro kariyerine sahip. Tüm bunlara rağmen, inkar edilemez filmler Roger Karl'ın sanatsal önceliği olmasa bile, onun yedinci sanata katkısı göz ardı edilmemelidir.