Arthouse ve grindhouse İtalyan sinemasının şehvetli ve çok yönlü efsanesi Florinda Bolkan, Brezilyalı bir baba ve yerli bir annenin üç çocuğunun en küçüğü olarak Brezilya'nın Ceará bölgesindeki Uruburetama'da Florinda Soares Bulcão olarak dünyaya geldi. Diplomat olan babası José Pedro Soares Bulcão 14 yaşındayken ölünce, ailesine destek olmak için sekreter olarak çalışmaya başladı ve bir yandan da okula devam ederek İngilizce ve Fransızca öğrendi. Sonunda Varig için uçuş müfettişi olarak çalışmaya başladı. 1967'de Roma'yı ziyaret etti ve yapımcı Marina Cicogna tarafından (sonraki 21 yıl boyunca sevgilisi olacak olan) Luchino Visconti ile tanıştırıldı ve sonunda onu modellik ve oyunculuk yapmaya ikna etti. Kısa sürede Le voleur de crimes (1969), Şeker gibi (1968) (Ringo Starr'ın kız kardeşini canlandırdığı film) ve Visconti'nin Lanetliler (1969) filmlerinde yardımcı roller aldı. Bu arada Florinda, daha uluslararası bir çekiciliğe sahip olduğuna inandığı soyadını "Bolkan" olarak kullanmayı tercih etti. Sonunda bu dili akıcı bir şekilde konuşmaya başlamasına rağmen, kalın aksanı nedeniyle genellikle İtalyanca dublaj yapılıyordu. Yeni kariyerine başladıktan sonra Bolkan, gelecek vaat eden bir yetenek olarak hızla beğeni topladı: Metti, una sera a cena (1969) filmindeki performansıyla David di Donatello Ödülleri'nde Altın Tabak ödülünü Olivia Hussey ve Leonard Whiting ile paylaştı. Kariyeri boyunca Meçhul venedikli (1970) ve Taze günahlar (1973) ile iki David di Donatello (En İyi Kadın Oyuncu) daha kazanacaktı. Bolkan, uluslararası ölçekte büyük önem taşıyan iki İtalyan filminde rol aldı: Elio Petri'nin Her Türlü Kuşkunun Ötesinde Bir Vatandaş Üstüne Soruşturma (1970) (1970 En İyi Yabancı Film Oscar'ını kazandı) ve Vittorio De Sica'nın sondan bir önceki eseri Una breve vacanza (1973). Ayrıca Dokunulmazlar (1969), Sen de öleceksin (1969), Kâbus (1971)_, Linç (1972), Beklenen adam (1972), Flavia, la monaca musulmana (1974), Le orme (1975), La settima donna (1978) ve La gabbia (1985) gibi düşük bütçeli birçok tür filminde rol aldı. İntikam kılıcı (1971), Royal Flash (1975), Atentat u Sarajevu (1975) ve Some Girls (1988) gibi birkaç uluslararası yapım dışında Bolkan İtalya dışında nadiren çalıştı. Oyuncu, yazar, yapımcı ve yönetmen olarak tek filmi olan Eu Não Conhecia Tururu (2000) kendi ülkesinde olumlu eleştiriler alsa da, 1980'lerin sonlarına doğru sinemayı büyük ölçüde televizyon ve sahne yapımları (The Word (1978) ve La piovra (1984) gibi) lehine bıraktı.2006 yılına gelindiğinde Bolkan oyunculuktan emekli oldu ve şimdi Bracciano'daki Villa Voltarina'nın sahibi ve işletmecisi. Oyunculuk dışındaki diğer uğraşları arasında 1976 Miss Universe yarışmasında jüri üyeliği, emlak işleri, bir gurme yemek kitabı yayınlamak ve maddi ihtiyacı olan İtalyan ve Brezilyalı çocuklara destek olmak yer almaktadır.