Ailesi asimile olmuş Sefarad Yahudileriydi. Derrida'nın çocukluğu ve gençliği, Yahudi nüfusuna karşı ırkçı ayaklanmaların travmatik deneyimiyle geçti. Lise eğitimi sırasında Derrida, Albert Camus ve Jean-Paul Sartre tarafından siyasi bağlılıkla da temsil edilen Fransız varoluşçu felsefesine ilgi duymaya başladı. Derrida 1948 yılında askerlik hizmeti için Fransa'ya gitti. Ardından 1952'den 1956'ya kadar Paris'teki École Normale Supérieure'de felsefe eğitimi aldı. 1956 yılında Harvard Üniversitesi'nde okumak için burs kazandı. 1960 yılında Paris'teki Sorbonne Üniversitesi'ne atanan Derrida, burada 1964 yılına kadar felsefe alanında araştırma görevlisi olarak çalıştı ve bu dönemde yapısökümcülük stratejisine dayanan belirli bir felsefeye yönelik yenilikçi yaklaşımlarını geliştirdi. 1966 yılında Amerikan John Hopkins Üniversitesi'nde verdiği "Structure, Sign and Play in the Discourse of the Human Sciences" konulu konferansıyla sansasyon yarattı ve yapısökümcü yaklaşımı hakim yapısalcılığa karşı çevirdi. Bu dersin ve onu izleyen "De la grammatologie" (1967) adlı metnin yayınlanması, o sıralarda oluşmakta olan post-yapısalcılık hareketinin temel referans noktalarını oluşturdu. Bu çalışmaya ek olarak Derrida 1967 yılında iki önemli eser daha yayınladı: "La Voix et le phénomène" ve "L''Écriture et la différence". Bu yazılarda filozof, yazı merkezli bir dil felsefesine dayanan ve metinleri yapısöküme uğratmanın eleştirel pratiğiyle birleştirdiği "grammatolojisini" geliştirdi ve daha sonraki çalışmaları Derrida'nın postyapısalcı fikirlerini daha da geliştirdi. Bu, hem 1972 tarihli "La Dissémination" ve "Marges de la philosophie" hem de resim alanıyla ilgili bir çalışma olan "La Verité en peinture" (1978) için geçerlidir. Derrida 1967'den sonraki yazılarında edebiyat alanına özel bir yakınlık geliştirmiştir: "Glas" (1974) ve "La Carte postale: De Socrate à Freud et au-delà" (1980) felsefe ve edebiyat arasındaki sınır bölgesinde yer alır. 1964'ten 1984'e kadar Paris'teki École Normale Supérieure'de ve John Hopkins Üniversitesi, Yale Üniversitesi ve California Üniversitesi gibi Amerikan üniversitelerinde felsefe profesörü olarak ders veren Derrida'nın öğretisinin siyaset bilimi, sanat teorisi, edebiyat eleştirisi ve tarih gibi komşu akademik disiplinler üzerinde büyük bir etkisi olduğu kanıtlanmıştır. Derrida 2001 yılında Frankfurt am Main'da Theodor W. Adorno Ödülü'ne layık görülmüştür.