Aline MacMahon, İskoç-İrlandalı ve Rus-Yahudi kökenli William Marcus MacMahon ve Jennie Simon MacMahon'un kızı olarak 3 Mayıs 1899'da dünyaya geldi. Babası Munsey's Magazine'in genel yayın yönetmeni olurken, annesi orta yaşlarından itibaren tiyatro oyunculuğu kariyerini sürdürdü ve 107 yaşına kadar yaşadı. Aile Brooklyn'e taşındıktan sonra Aline, o zamanlar prestijli olan Erasmus Hall Lisesi'nde eğitim gördü. Daha sonra 1920 yılında mezun olduğu Barnard College'a devam eden MacMahon, sahneye ilk olarak Neighborhood Playhouse Theatre'da 'The Madras House' ile çıktı ve ardından 1921 yılında "The Mirage" ile Broadway'de sahneye çıktı. 1920'ler boyunca Broadway'de üretken bir kariyere sahip oldu, ilk olarak taklitlerde usta bir komedyen olarak (özellikle "The Grand Street Follies" ve "Artists and Models"). 1926 yılına gelindiğinde, dramatik rollerde de aynı derecede usta olduğunu kanıtladı ve Eugene O'Neill'in "Beyond the Horizon" oyununda etkili oldu; Noël Coward onu "şaşırtıcı, dokunaklı ve güzel" olarak tanımlarken, eleştirmen Alexander Woollcott onun "olağanüstü güzelliği, canlılığı ve gerçekliği" hakkında yorum yaptı (New York Times, 14 Ekim 1991). Sahnedeki seçkin kariyeri beş buçuk yıl boyunca devam etti ve "The Eve of St. Mark" (1942-43), "The Confidential Clerk" (1954), "Pictures in the Hallway" (1956) ve "All the Way Home" (1960-61) gibi oyunlardaki eleştirmenlerce beğenilen performanslarıyla öne çıktı. Biraz melankolik, ağır gözlü ve kalın kaşlı yüz hatları heykeltıraş Isamu Noguchi ve fotoğrafçı Cecil Beaton'a ilham verdi.MacMahon'un sinema kariyeri, 1931 yılında Los Angeles'ta sahnede yarattığı Kaufman ve Hart komedisi 'Once in a Lifetime'daki esprili ses-kültür öğretmeni May Daniels'ın gücüyle başladı. Ertesi yıl rolünü beyazperdede tekrarladı ve ondan önce Five Star Final (1931), (ilk filmi) ve The Mouthpiece (1932) filmlerinde alıngan sekreterler olarak benzer rollerde yer aldı. Altın arayan kızlar (1933), ona sert mizaçlı "Trixie Lorraine" rolünde iyi karşılanan bir başrol sağladı. McMahon birkaç güçlü dramatik performansla tiplemeden kaçmayı başardı: Edward G. Robinson'ın Silver Dollar'daki (1932) üzgün, terk edilmiş karısı; The Life of Jimmy Dolan'daki (1933) sempatik, fedakâr Bayan Moore; Babbitt'teki (1934) Guy Kibbee'nin cefakâr karısı Myra rolündeki başrol arkadaşı; ve Ah, Wilderness! (1935). Pre-Code filmlerden Post-Code'a zahmetsizce geçiş yaptı. 1940'larda daha düşük faturalı karakter rolleri oynamaya başladı, ancak Canavar tohumu (1944) filminde Katharine Hepburn'ün karakteri Ling Tan'ın Çinli annesi rolündeki performansıyla Akademi Ödülü'ne aday gösterildi. Bundan sonra, örneğin The Eddie Cantor Story'de (1953) olduğu gibi, arka arkaya nazik anne ve büyükanneleri canlandırdı. Aslanlar Kalesi (1950) gibi kabadayı filmlerinden, İntikam kanunu (1955) filmindeki çiftlik sahibi gibi western filmlerine kadar zaman zaman daha etli dış mekan rollerinde de oynadı. Daha egzotik bir rol olan Umutsuz günler'de (1962) James Darren'ın Hawaiili annesi Kapiolani Kahana'yı canlandırdı. Son sinema performansında, All the Way Home'un (1963) Paramount film versiyonu için sahnedeki Hannah Teyze rolünü yeniden canlandırdı. James Agee'nin "A Death in the Family" adlı romanından uyarlanan film eleştirmenler arasında büyük başarı kazandı ancak gişede daha az başarılı oldu.1964'ten sonra televizyondaki birkaç konuk oyunculuk dışında ekrandan emekli oldu ve 1991'de 92 yaşında Manhattan'daki evinde zatürreden öldü. Clarence S. Stern ile evliydi ve Stern 1975 yılında vefat etti.