Bir maden mühendisinin kızı olan sarışın, mavi gözlü Betty Compson gösteri dünyasına Salt Lake City'deki bir vodvilde haftada 15 dolar karşılığında keman çalarak başladı. Bunu takiben, annesinin eşliğinde 'The Vagabond Violinist' adlı bir gösteriyle turneye çıktı. On sekiz yaşındayken Alexander Pantages Tiyatrosu'nda yine kemanıyla solo vodvil gösterisi yaptı ve orada komedi yapımcısı Al Christie tarafından fark edildi. Christie kısa sürede sahne adını Eleanor'dan Betty'ye değiştirdi. Sonraki birkaç yıl boyunca, tek makaralı ve iki makaralı slapstick komedilerden oluşan düzenli bir akış ortaya çıkardı ve sıklıkla Roscoe 'Fatty' Arbuckle.1919'da Betty, yazar-yönetmen George Loane Tucker ile The Miracle Man (1919) filminde Lon Chaney'nin karşısında Rose rolünü oynaması için anlaştı. Film büyük bir eleştirel ve finansal başarı elde etti ve Betty Compson'ı Paramount'ta önemli bir yıldız haline getirdi (1921'den 1925'e kadar sözleşmeli). Sessiz sinema döneminin en çok kazanan oyuncularından biri olan Compson'ın kariyerinin zirvesinde haftalık kazancı 5000 doları aşıyordu. Lüks limuzinlerden oluşan bir filoya sahip oldu ve Hollywood'a bakan tepelerdeki bir bungalovdan Hollywood Bulvarı'ndaki pahalı bir malikaneye taşınabildi. Betty 1921'den itibaren kendi yapım şirketinin de sahibi oldu. Yönetmen Graham Cutts için 1923 ve 1924 yılları arasında İngiltere'de birkaç film çekti.1920'lerin sonlarında Betty çeşitli dramatik ve komedi rollerinde yer aldı. The Docks of New York (1928) filminde George Bancroft'un karşısında bir sahil fahişesini canlandırarak iyi eleştiriler aldı ve hatta The Barker (1928) filmindeki karnaval kızı rolüyle Akademi Ödülü'ne aday gösterildi. O zamanki kocası James Cruze'un yönettiği The Great Gabbo'da (1929), mutsuz bir şekilde aşık olduğu deli bir vantrilokun (Erich von Stroheim) asistanı olarak dokunaklı bir performans sergiledi. Aynı yıl, RKO'nun ilk sesli filmi Street Girl'de (1929) rol aldı ve kısa bir süre için bu stüdyo ile sözleşme imzalayarak The Lady's 'women's The Lady Refuses (1931) ve Three Who Loved (1931) gibi kadın filmlerinde rol aldı.1930'ların ortalarından itibaren rollerinin önemi azalmaya başladı, ancak 1948'e kadar karakter rollerinde oynamaya devam etti.Betty'nin kişisel serveti de azaldı. Bunun başlıca nedeni, 1929 yılında boşandığı alkolik Cruze ile yaptığı evlilik sözleşmesiydi. Cruze birkaç yıl boyunca gelir vergisini ödemedi ve Betty (Cruze'a finansal olarak bağlıydı) federal hükümet tarafından 150.000 dolar tutarında dava edildi. Bu durum onu Hollywood'daki villasını, arabalarını ve antikalarını satmak zorunda bıraktı. Daha sonraki yıllarda Betty Compson kendi kozmetik markasını geliştirdi ve Kaliforniya'da konaklama endüstrisi için kişiselleştirilmiş kül tablaları üreten bir iş yürüttü.