Georges Rouquier, Robert Flaherty'nin belgesel sinema geleneğinin halefi olarak görülmekle birlikte, ilk uzun metrajlı filminin gösterime girdiği bağlam nedeniyle, on yıl sonraki Yeni Dalga'ya işaret eden, özellikle Fransız Yeni Gerçekçiliği'nin savunucusu olarak da anılmaktadır. Taşradan Paris'e gelen ve bir linotipçi olarak iş bulan Rouquier, boş zamanlarının çoğunu büyük Rus ve İsveçli yönetmenlerin sessiz klasiklerinin gösterildiği sinemalara giderek geçirmiştir.194O'lı yılların ortalarında tarım mevsimlerini filme almak için köklerine dönen yönetmenin filmi Cannes festivalinde tartışmalara neden oldu ama aynı dönemde İtalyan filmlerinin de gerçek mekanlar ve bazı profesyonel olmayan oyuncular kullanarak gerçeği bulmaya çalışması başkaları tarafından takdir edildi ve çalışması ABD dağıtımı için seçildi.Ancak kariyerinin büyük bir bölümünü zanaatkârların ve işçilerin geleneklerinin ve Pasteur gibi bazı kahraman figürlerin izini sürmek için bazen rekonstrüksiyonlar ya da kurgusal teknikler kullanan kısa konulara adadı. 2009 yılında Fransız Sinematek'i onu bir retrospektifle onurlandırdı.