Adolph Zukor 1889'da Amerika Birleşik Devletleri'ne geldiğinde yoksul bir Macar göçmeniydi. Kürk ticaretinde şansını denedi (haftada 2 dolar ücretle süpürgeci olarak başladı) ve girişimci zekasını istikrarlı bir şekilde ilerleyerek kanıtladı, sonunda New York ve Chicago'da başarılı işler kurdu. Otuz yaşına geldiğinde çoktan hatırı sayılır bir kişisel servet biriktirmişti. Zukor, 1903 gibi erken bir tarihte, gelişmekte olan selüloit ortamından elde edilecek olası mali ödülleri zekice tahmin etti. On yıl içinde, nikelodeonlar ve atış galerileri ile kuruşlu oyun salonları kurarak bağımsız 'flickers' üretimine büyük ölçüde dahil oldu. Marcus Loew ile ortak olan Zukor kısa süre içinde büyük bir sinema zinciri işletti. 1912 yılında, başrolünde Sarah Bernhardt'ın oynadığı Les amours de la reine Élisabeth (1912) adlı dört makaralık popüler bir Fransız filminin Amerikan haklarını satın aldı. Filmin prömiyeri New York'taki Lyceum Tiyatrosu'nda yapıldı ve filmin gişedeki kaçınılmaz başarısı Zukor'u, dönemin tiyatrocuları arasında yaygın olan, sinema filmlerinin sahneden daha aşağı olduğu ve sahne oyuncularının 'altında kaldığı' fikrine karşı çıkmaya yöneltti. Kısa süre içinde Minnie Maddern Fiske ve James K. Hackett gibi Broadway'in önemli yıldızlarını Famous Players Film Company'ye (Loew Enterprises ve deneyimli emprezaryo Daniel Frohman ile ortaklaşa kurduğu) katılmaya ikna etmeyi başardı. Kısa süre sonra diğer büyük isimler de onu takip etti: Marie Doro, Pauline Frederick, Henry Ainley, Florence Reed bunlardan sadece birkaçıydı. Ancak Famous Players kadrosunun tartışmasız yıldızı Mary Pickford'du - Ağustos 1916'da iki yıllık sözleşme imzaladı.Pickford'un sözleşmesini imzalamasından dört gün sonra, Zukor kendi çıkarlarını öncü yapımcı Jesse L. Lasky'ninkilerle birleştirip Famous Players-Lasky'yi kurarak Hollywood'un gelecekteki birleşme dalgasını başlattı. Morosco, Bosworth ve Pallas gibi başka şirketler de satın alındı. Zukor ve Lasky tarafından 1914'te ortaklaşa kurulan dağıtım zinciri Paramount Pictures Corporation, ülke çapında dağıtımın sağlanmasına hizmet etti (on yılın sonuna doğru Broadway'deki Rialto ve Rivoli gibi prestijli mekanlar da dahil olmak üzere yüzden fazla sinema daha satın alındı). 1919 yılına gelindiğinde Zukor, Amerika'daki film endüstrisine etkin bir şekilde hakim oldu. Sektördeki büyük yıldızların en az yarısı onun maaş bordrosundaydı. Realart Pictures Corporation, ikinci filmler için bir çıkış noktası olarak karışıma eklenirken, A sınıfı çıktılar Artcraft aracılığıyla piyasaya sürüldü. Biri Hollywood'da, diğeri New York'ta Astoria Stüdyoları olmak üzere iki prodüksiyon tesisi vardı. Zukor ve gazete patronu William Randolph Hearst arasındaki ortaklık Cosmopolitan Productions'ın (Hearst'ün metresi Marion Davies'in oynadığı filmler için bir araç olarak) kurulmasıyla sonuçlandı. 1924 yılında Paris Paramount ve Londra Plaza'nın açılmasıyla Zukor'un tiyatroları Avrupa'da bile çoğalmaya başladı. Zukor, sektördeki bu üstün konumunu, 'blok rezervasyon' uygulamasını teşvik ederek daha da sağlamlaştırdı. Bu, gişe rekortmeni bir yıldızın filmlerini göstermek isteyen bağımsız sinema sahiplerini, Realart'ın daha düşük fiyatlı ürünlerini de içeren bir paketi -görülmeden- almaya zorlamanın bir yoluydu. 1920 ile 1923 yılları arasında Paramount yıllık ortalama 4,5 milyon dolar kâr etti. 1930'da bu rakam 18.4 milyon dolara yükseldi. Bu büyük ölçüde akıllı pazarlama ve etkili dağıtımın bir sonucu olsa da, Zukor'un kurnaz, çok yönlü finansal entrikaları da bu başarıya büyük katkıda bulundu. Parasal yönleri dışında film yapımının kendisiyle pek ilgilenmiyordu (Zukor ile Cecil B. DeMille arasında bütçeler ve maaş talepleri konusunda uzun süredir devam eden bir anlaşmazlık, Paramount'un önde gelen yönetmeninin 1925 yılında şirketten ayrılmasına neden oldu). Paramount'un 20'li yıllardaki üstünlüğünün sanatsal itici gücü Lasky ve B.P. Schulberg'in (1926'da Batı Yakası stüdyolarının başına yapımdan sorumlu başkan yardımcısı olarak atanan, yeteneklere karşı keskin bir gözü olan bağımsız bir yapımcı) yaratıcı dehası tarafından sağlandı. Zukor ise New York'tan nadiren ayrılıyordu (1936'da şirketin yeniden yapılandırılmasına yardımcı olmak için Batı'ya yaptığı kısa bir ziyaret dışında). 1932'de Paramount iflas etti ve 15,8 milyon dolar açık verdiğini açıkladı. Bu düşüşün başlıca sorumlusu Zukor'un bizzat teşvik ettiği aşırı genişlemeydi, özellikle de Paramount hisseleriyle satın alınan Publix tiyatro zincirinin satın alınmasıydı - Wall Street Çöküşü'nden sonra hisse senetleri neredeyse değersiz hale geldi. Schulberg, satış şefi Sidney Kent ve nihayetinde Lasky de dahil olmak üzere kelleler uçtu. Hayatta kalmayı başaran Zukor, 1936'ya kadar şirket başkanı olarak kaldı ve daha sonra 103 yaşındaki olağanüstü ölümüne kadar yönetim kurulu başkanı ve onursal başkan olarak görev yaptı. Yeniden canlandırılmış ve kârlı bir kuruluşa başkanlık etmeye devam etti (her ne kadar artık 1920'lerde olduğu gibi sektör lideri olmasa da - bu görev artık MGM'nin elindeydi). Paramount 1940'lı yıllarda rekor kârlar elde etti (1946'da 39,2 milyon dolar) ve bu eğilim 50'li yıllarda da devam etti.Zukor yumuşak huylu, zayıf ve ince yapılı, kolay arkadaş edinmeyen, içine kapanık bir adam olarak tanımlanıyordu. Ayrıca, Samuel Goldwyn ve Lewis J. Selznick gibi insanların kesinlikle onaylayabileceği acımasızlık konusunda da bir üne sahipti. Her şeyden önce, kurnaz bir finansçıydı, asla 'hesaplanmış bir vizyona' sahip, 'biraz ileriye bakan ve çok kumar oynayan' kendi kendini ilan eden bir tüccardan daha fazlası değildi.