8 Temmuz 1621'de Château-Thierry'de (Champagne, Fransa) doğdu. Babası Su, Orman ve Avcılıktan sorumluydu, Jean de la Fontaine tüm çocukluğunu ve ergenliğini kırsal kesimde geçirdi. ağırlıklı olarak Latin dili eğitimi aldı. 1641 yılında, eğitimine devam etmek için Paris'e taşındı. rue St Honoré'deki Oratoire'da çalışmaya başladı. Ama orada sadece bir süre kaldı. 18 ay çünkü hoşuna gitmemiş. Sonra hukuk okudu ve avukat oldu. 1649'da Paris Parlamentosu'nda avukat. Ondan önce babası 1647 yılında 14 yaşındaki Marie Héricart ile evlendi. Daha sonra bir çocukları oldu. oğlu Charles, 1653'te. Daha sonra yazar olmaya karar verdi ve ilk olarak l'Eunuque, in 1654, Terentius'un eski versiyonundan çevrilmiş, daha sonra bir kahramanlık şiiri, 1658'de Ovid'den esinlenerek yazdığı Adonis. Bu son çalışma ona Nicolas Fouquet'nin hayranlığına ve korumasına sahipti. Ama 1661'de, La Fontaine Le Songe de Vaux'yu yazarken, Fouquet gözden düşmüştü, Kral tarafından tutuklandı ve hapse atıldı. Böylece La Fontaine koruma altına alındı ve kraliyet tarafından gözden düşürülmek istendi. Fouquet'ye olan sadakati ve onun için yazdığı şiirler Élégie aux nymphes de Vaux. Böylece Limousin'e gitmek üzere Paris'ten ayrıldı. Paris'e geri döndüğünde, kariyeri kitaplarının yayımlanmasıyla yeniden başladı. 1664'ten 1674'e kadar Contes (5 kitaba bölünmüş), 243 Fables 1668'de ve Les Amours de Psyché et Cupidon adlı romanı 1669'da yayımlanmıştır. O Duchesse de Bouillon'un korumasını buldu. Duchesse d'Orléans, Mme de La Sablière ve son olarak Madame Hervart. 1683'te Académie française'e seçildi, antik çağlara olan tutkusu Yunanistan ve Roma, yüzyıllardır süregelen Eskiler ve Modernler arasındaki Eskiler ve Modernler arasındaki kavga. Oldukça parlak bir sosyal yaşamı vardı. yaşamış ve zamanının en ünlü yazarlarıyla düzenli olarak görüşmüştür: Perrault, Mme de Sévigné, Boileau, Molière, Racine ve La Rochefoucauld... Yine de hayatının son iki yılında sosyal hayat, bazı işlerini reddetmek zorunda kaldı ve kendini meditasyona. 1695'te bu şekilde öldü. Günümüzde bazı insanlar hala Jean de la Fontaine'in yazdığı her şeyi kopyaladığını söylüyorlar (özellikle Ezop ve Phaedrus'un masalları) ama diğerleri onu şöyle savunur genellikle onları geliştirdi ve aynı zamanda eski yazarları tanımamızı sağladı. sevilen ve o olmasaydı muhtemelen unutulacak olan biriydi.