İtalyan sinemasının elli yılını kapsayan Rina Morelli'nin görünüşleri her zaman ilginç ve güçlü olmuştur, ancak en ilginç ve çığır açan çalışmalarını ürettiği sahne. Yedi yaşındayken Paolo Giacometti'nin 'Morte Civile' adlı filminde rol aldı, Ünlü tiyatro oyuncusu Ermete Zacconi'nin babasıyla birlikte yönettiği Amilcare Brillanti. İlk önemli başarısı Ferenc'in yazdığı 'Liliom' oldu. Annibale Betrone'nin karşısında Molnár. 1938 yılında Teatro'nun topluluğuna katıldı. Eliseo ile Roma'da tanıştı ve sonraki birkaç yılını Gino Cervi, Andreina Pagnani ve hayat boyu ortağı olacak Paolo Stoppa. Birçok başarıları arasında William Shakespeare'in 'La dodicesima notte' (Twelth Night) (1938) ve 'Le allegre comari di Windsor' (The Merry Wives of Windsor); 1939 yılında Fransız oyunu 'Les jours heureux' Claude-André Puget (Giorni Felici) tarafından da 1938 yılında yazılmıştır. İçinde 1944 yılında Ernst Eklund'un yönettiği 'Quartetto pazzo' filminde rol aldılar. 'Guido Salvani', 1945 yılında aynı ekiple beyaz perde için yeniden çekildi. Andreina Pagnani'nin yerine Elena rolünde Anna Magnani oynadı. Ancak savaştan sonra Rina Morelli en iyi dönemini yaşayacaktı. birlikte çalışacağı Luchino Visconti'nin yönettiği oyunlarda güçlü sonraki 20 yıl boyunca neredeyse sadece tiyatroda çalıştı. Onun yönetmenlik dehası ve bir oyuncu olarak çok yönlülüğü mükemmel bir şekilde Parenti terribili' (Les parents terribles) gibi modern oyunlara hizmet eder. Jean Cocteau (1945), Jean Anouilh'in 'Antigone', 'A porte chiuse' (Huis kapanış) Jean-Paul Sartre tarafından Paolo Stoppa ve Vivi Gioi ile birlikte (hepsi 1945'te) ve Tennessee'den 'Zoo di vetro' (The Glass Menagerie) Williams (1946). 1949'da Tennessee Williams'ın bir başka oyununda zafer kazandı; oyun: 'Un tram che si chiama desiderio' (A Streetcar Named Desire) ile Vivi Gioi tekrar ve Vittorio Gassman (Blanche rolünü tekrar canlandıracaktı Dubois iki yıl sonra, bu kez Paolo Stoppa'nın karşısında, genç bir Marcello Mastroianni ve Rossella Falk) ve 1951 yılında Arthur Miller'ın 'Morte di un commesso viaggiatore' (Satıcının Ölümü). Visconti ayrıca Shakespeare'in 'Rosalinda o come vi piace' (As You Like It) (1948), 'Troilo e Cressida' (Troilus ve Cressida) (1949), Goldoni'nin 'La locandiera' (1952) ve 'L'impresario di Smirne' (1957), Anton Checkhov'un 'Tre sorelle' (Üç Kız Kardeş) (1952) ve 'Zio Vania' (Vania Amca) (1955). Çalışmaları arasında Vittorio Alfieri'nin 'Oreste' (1949); İtalyan yazar Diego Fabbri'nin iki oyunu: 'Il seduttore' (1951) ve 'Figli d'arte' (1959); Miller'ın bir başka oyunu 'Uno sguardo dal ponte (A View from the Bridge)' Paolo Stoppa ile; 'I Will Glickman'dan ragazzi della Signora Gibbons' (Bayan Gibbons'ın çocukları) ve Joseph Stein ve 'Immagini e tempi di Eleonora Duse' her üçü de 1958 ve 'L'Arialda' Giovanni Testori tarafından 1960 yılında yönetildi. Visconti. Maestro ile son işbirliği 'Il tredicesimo albero' (Le treizième arbre) André Gide ve Checkhov'un 'Giardino dei ciliegi' (Vişne Bahçesi), sırasıyla 1963 ve 1965'te.