Arjantinli müzisyen ve artık feshedilmiş olan "Arco Iris" ve "Soluna", Gustavo Santaolalla'nın referanslarından biriydi. 1960'lı yılların sonu ve 1960'lı yılların başında ülkenin ulusal müziği 1970s. 70'li yıllarda Amerika Birleşik Devletleri'ne taşındı ve burada Aníbal Kerpel, Aaurie Buhne ve Robert ile birlikte Wet Picnic grubunu kurdu. Brill ile birlikte Los Angeles'ta yoğun bir faaliyet geliştirdi. Angeles'a gitti. 1982 yılında Arjantin'e dönerek solo bir çalışma kaydetti. dönemin Amerikan pop trendlerinden çok etkilenen yeni bir sound, Arjantinli basçı Alfredo'nun da katıldığı "Santaolalla" adlı Toth (GIT grubu) ve klavyeci Alejandro Lerner. Müzikte üretim alanındaki çalışmaları "De Ushuaia a La Quiaca"'da vurgulanmıştır; ("Ushuaia'dan La Quiaca'ya") -bir başka Arjantinli efsanevi müzisyen León Gieco'nun projesi - aynı ulusal halk çizgisini takip ediyor. Los Angeles'a döndüğünde Angeles, "Café Tacuba" ve "Maldita vecindad" için kayıtlar yaptı; diğerlerinin yanı sıra, '90'ların ortasında bir kez daha Arjantin'e döndü. ikinci solo çalışması olan "GAS" (isminin baş harfleri) ile devam etti. Çalışmaları ABD'den gelen grup prodüksiyonu Santaolalla'yı önemli bir isim haline getirdi. bu alandaki figür, ayrıca ona katılma şansı veren şey Sinema filmleri için büyük müzikal projelerde başarılı sonuçlar ("Amores perros", "21 Grams", "Diarios de motocicleta" -"The Motorcycle Diaries"), Mart 2006'da Oscar ödülüyle taçlandırılan, müzikleriyle tartışmalı filmi "Brokeback Mountain" ve 2007 yılında arkadaşı için Alejandro González Iñárritu "Babel". Bu onu üçüncü film yapan En İyi Özgün Film Müziği dalında iki yıl üst üste kazanan besteci.