Mutlak, muallak olduğundan beri insan; sınırlarını yukarıya taşıma cesaretini, haddini hep aradı ve kendince bulabilme aldatıcılığına inandı. Had bilmenin en makul biçimi de kuşkusuz edebiyattı. İfadeyi yukarılara taşısak da esasen yalnızca utangaç yağmurdu yüzümüze dokunan. Söz cüret ettiği kadar yüceydi, anlam dil sıradanlığından feragat ettiği... Evrenin bütünü, âdemin yitimine neden olsa da her defasında söylem/ek kendinden çıkar renkli dehlizler bulabildi. Anlam, kurgu, eylem bu sınırlı tercihlerle anlatıldı. Dolayısıyla neyin olmadığından ziyade neden seçildiği daha baskın bir yazma arzusuna dönüştü. Yazmak, roman, kurmaca bir yana; eleştiri, yorum çok yanaydı. İmkânları ve mümkünleri kadar yapmaktan yanaydı. İhtimal ki sözün kıyameti de zamanın kıymeti kadar olacak!.. Bu çalışma da sözün eleştirel sınırlarına yeni yorumlar getirme ve mevcutları yorumlama üzerine…
 
(Tanıtım Bülteninden)

Cüret ve Feragat - Kurmaca Roman Eleştirinin Söylem Hudutları

“Işığın ve karanlığın niyet sözcükleri saflık, arılık, temizlik gibi özellikleriyle öne çıkarılarak yeni medeniyetin kirli, materyalist, nihilist tutum ve zamanlarıyla kadri bilinmeyen iyilik zamanlarının bir mukayesesi yapılmıştır. İnanç merhalelerini anomik tecrübelerle açan şiir özgesi için zemin Doğu’dur ancak Büyük Doğu değil; belki kederli bir Ortadoğu. Çünkü onun esin kaynakları Batılı felsefeyle biçimlenmiş bir yerellik değil; tam tersine adı konamamış bir öksüzlüğün çekim değerleriyle oluşmuş; çelişkilerle varılmış bir özgünlüğün, Akifcil ideallerin yeniden doğuşu; estetik/düşüncenin son ideal terkibidir. Altı oğlunu Batıya kurban vermiş yedincinin “Doğulu gibi ölmek istediği”, çölde karnına taş bağlamış bir Nebi’nin Medine/medeniyet inşasına, göğe yükselmek Tanrı’ya yaklaşmaktır diyen Babil’e inat yüklenilmiş bir ruh yapısıdır. Devamlılık kitap/kent bileşkesinde hayat bulduğu için mekânsal bir çekilme değil; mekânın ve mekâna dairliğin taşıdığı bütün pozitif niyet ve değerlerin yeniden habercisi olan bir eyleyenler di(r/z)ilişi, “gök medeniyetinin çocuklarına …düşüşten çıkış ve kurtuluşu” müjdeleyen bir ruh fetretidir. Şiiri; öznel, öznede ve özne içinoluşturulmuş bir özel gerçeklik oluşunun en somut yanıdır. Karakoç, keşfedilmemiş, rehin alınmış bir coğrafyanın anahtar kelimelerini hisseden ve bizim de bulmamızı isteyen, bize yol gösteren ketum bir kültür eylecisidir.İmge içinde imge üretebilen fraktal bir sarmal; her kelimeyle onlarca kavramı çağıran bir doygun muterizedir.
Sürgünde, esir kentte, yalnızlığın dağındaki mahrum insan saadet anının hayaline gark olmak için mütevekkil bir inzivaya çekilir. Nihayeti, bedene mahkûm edilmiş ruhumuzun asli özgürlüğüne kavuşması adınadır. İnsanı ezen, içen, sömüren nefsi tutsaklık aynı zamanda bu esaretten çıkarıp dirilişe eriştirecek; kurtaracak olansa insanın, özülkenin/Allah’ın gölgesini veya yansımalarını fark etmesiyle felaha erişecektir. Yükseklere düşmek dirilmenin ön şartıdır; çünkü düşmek seçilmiş olmak ve dolayısıyla o ruh fetretine gönüllü olmaktır.”
 
(Tanıtım Bülteninden)

Kırılan Işık Olsun

Sosyal yapının hassas duyumsamalarını sergileyen roman, her ne kadar kurgusal yapıya sahip olsa da bulunduğu dönemin ve barındırdığı karakterlerin gerçekliğini yansıtır. 18. Yüzyıl sonu Osmanlısında Batılı tarz değişim ve dönüşümler söz konusu edebi türün içerik, kurgusunu şekillendirmiştir. Anlatının kırılma noktası bireyin kendini fark etmesi ve akabinde kendi iç’selliğine yönelmedir. Birey kendi yüce ben’ini zirvede tutmak ve onu yaşatmak için de her türlü algı yönetimi, yönlendirmesi ve operasyonu yapmaktan kaçınmayarak temsilcisi değeri, manipülasyonu kullanır. Zaman ve mekandan tamamen soyutlanmış insanın yasak olana meyletmesini tetikleyen, diğerlerini yönlendirme isteği uyandıran manipülasyon; kan(dır)manın arzusal tatminsizlik, hırs ve en iyiye kolay yoldan ulaşma sevdası ile ortaya çıkan bir algısal yönlendirme türüdür. Roman türünde kişi, olay ve sembol bazlı manipülasyonlar kurgunun şekillenmesine zemin hazırlar. 1896-1901 yılları arasını kapsayan “büyük ihtiraslar ve ıstıraplar devri” Servet-i Fünun romanlarında zaman ve mekan üstü bir boyuta sahip olan manipülasyon metaforu; kahraman, kurgu ve imge bağlamında yoğun açar ifadeler taşır.
 
(Tanıtım Bülteninden)

Psikolojik Manipülasyon ve Servet-i Fünun Romanı

Baraj yapımı nedeniyle sular altında kalacak olan bir Anadolu kasabasının feodal insanlarının dramını anlatır. Gelenek ve göreneklerine sıkı sıkıya bağlı bu insanlar için ata toprağını terk etmek ve başka diyarlara göçmek ölümden de beterdir. Bu ailelerden biri filmin kahramanlarını oluşturur. Ailenin büyük oğlu Haydar bu bunalımlı ortamda, kasabada iffetsiz bir kadın olarak nam salmış olan Gülizar'ın kızı Zeynep ile evlenir. Aile Haydar'ı evlatlıktan reddeder. Haydar bütün kasaba erkeklerinin hedefi haline gelir. Kasabanın bıçkınları Gülizar ve Zeynep'i bir gece kaçırırlar. Haydar kaçıranları bulur ve onları ateş yağmuruna tutar. Genç yaşta elini kana bulayan Haydar ile Zeynep dağ köylerine kaçarlar. Dağda kaçak Murat ile tanışırlar. Artık tek hedefleri vardır: Denize inip karşılara kaçmak ve kurtulmak.

Tersine Akan Nehir

Baraj yapımı nedeniyle sular altında kalacak olan bir Anadolu kasabasının feodal insanlarının dramını anlatılır. Gelenek ve göreneklerine sıkı sıkıya bağlı bu insanlar için ata toprağını terk etmek ve başka diyarlara göçmek ölümden de beterdir. Bu ailelerden biri filmin kahramanlarını oluşturur. Ailenin büyük oğlu Haydar bu bunalımlı ortamda, kasabada iffetsiz bir kadın olarak nam salmış olan Gülizar'ın kızı Zeynep ile evlenir. Aile Haydar'ı evlatlıktan reddeder. Haydar bütün kasaba erkeklerinin hedefi haline gelir. Kasabanın bıçkınları Gülizar ve Zeynep'i bir gece kaçırırlar. Haydar kaçıranları bulur ve onları ateş yağmuruna tutar. Genç yaşta elini kana bulayan Haydar ile Zeynep dağ köylerine kaçarlar. Dağda kaçak Murat ile tanışırlar. Artık tek hedefleri vardır: Denize inip karşılara kaçmak ve kurtulmak.