Almanya'ya işçi göçü tarihinin, üyelerinin birçoğu Berlin Kreuzberg'de doğup büyümüş bu belki de en talihsiz kuşağı için çok şey yazılıp çizilmiştir. Onlar için "kayıp kuşak", "arada kalmışlar" gibi yakıştırmalar yapılmıştır. Göçmen olmanın ağır yükünü taşımak bir yana, insanın doğduğu topraklardan uzakta hayatta kalabilmek için verdiği yaşam savaşının yıpratıcılığı bu insanların kimini kültürel uyuma, kimini direnişe yönlendirirken, bir kısmını da gerçekten arada bırakmıştır.
Berlin SO36'da (Kreuzberg) yaşayan Türklerin kaygıları, iş yaşamalrı, tarihleri, geçmişleri, kısacası hayat öyküleri birbirlerinden farklı da olsa "gurbet" algısı bu insanları bir arada tutmuştur. Bu sebeple Kreuzberg'de çocuk olmak (özellikle araştırmanın önemli bir kısmını oluşturan ikinci ve üçüncü kuşak için) isyan ve suçla özdeş görülmekte, kamuoyunda bir "yoldan çıkma" konsepti yaygınlaşmaktadır.
Alman Akademik Değişim Programı DAAD'ın desteğiyle, Almanya'ya işçi göçü tarihimizin en özgün olgularından birinin hikayesini anlatan Zor İsimli Çocuklar, İkinici Dünya Savaşı sonrası yıkılan Kreuzberg'den başlayarak Türkiye'den işçi göçüne ve buradan da ilk diaspora kuşağının hayat akışına değinmektedir. Doç. Dr. Serhat Güney bu çalışmasında ayrıca özel olarak Kreuzberg'in gettolarına, buradaki müziğe, spora, ticarete ve kültüre dair olgulara akademik bir çerçevede eğilirken, edebi diliyle de okuyucuyu hikayenin içine çekmektedir.
Ünlü Alman edebiyatçı Max Frisch belki de tüm bu hikayeyi bir cümleyle özetlemektedir: "Biz işçi çağırmıştık ama insanlar geldi."
 
(Tanıtım Bülteninden)

Zor İsimli Çocuklar

Serhat Güney

“Ekonomi çok sıkıcı değil mi? Karmaşık finansal terimlerle dolu. Neden sizce? Finansal sistem kasten karmaşık.  Gözümüz kasten korkutuldu. Belki bir şeyi görmemizi istemiyorlardır.” 
 
Oyun ‘değer’ kavramını para sistemi üzerinden irdeliyor. Sıradan ve biricik arzularımızla parasal sistemde eşit, özgür, iyi, haklı ve değerli olmamız mümkün mü? Enflasyon hepimizi fakirlikte bari eşitler mi? ‘Neredeyse Eşittir’ parasal sistemin yarattığı biz sıradan insanların arasındaki, aslında matematiksel olarak hep muhtemel olan ancak asla gerçekleşmeyecek eşitliği anlatıyor.

Neredeyse Eşittir

Sermet Çağan'ın Ayak Bacak Fabrikası adlı oyunu derebeyleri, politikacılar ve yargıçlar gibi yönetici güçlerin, çıkarlarını her koşulda korumak için halkı nasıl sömürdüğünü anlatır. Bu sistem var oldukça döngünün tekrar ederek halkın her zaman ezilen ve sömürülen olmaktan kurtulamayacağına işaret eden oyun, 1960 sonrası ortaya çıkan, toplumcu gerçekçi tiyatro üslubun ilk örneklerinden biridir. 
"Dokuz Köy", "Cek Cak", "Kara Ekmek" şarkı sözleri: Kıvanç Kılınç tarafından metne eklenmiştir.

Ayak Bacak Fabrikası

“Yeryüzünün Bütün Karıncaları Birleşince...” 
Yaşar Kemal’in Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca adlı romanından Arzu Gamze Kılınç’ın uyarladığı Filler ve Karıncalar, sahneye taşınan güçlü bir anti-emperyalist manifesto. 
 
Oyun, kapitalist sömürü düzenine ve kültürel asimilasyona karşı ezilenlerin direnişini masalsı bir alegoriyle anlatıyor. Karıncalar, emekçi sınıfın kolektif gücünü ve dayanışmasını, Filler Sultanı ise burjuvazinin ve sömürgeci otoritenin baskısını temsil ediyor. 
 
Filler ve Karıncalar, kültürel kimlik mücadelesini, sınıf çatışmasını, iş birlikçi zihniyetin eleştirisini ve direnişin umut dolu yanını sahneye taşıyor. Yaşar Kemal’in bu güçlü eseri, adaletsizliğe karşı birleşme ve dayanışma ihtiyacını hatırlatıyor.