Yusuf, 1997 yılında 22 yaşında üniversite öğrencisiyken girdiği cezaevinden 10 yıl sonra sağlık nedenleriyle tahliye edilir. Yusuf’u, cezaevinden çıkıp geldiği Doğu Karadeniz’deki köyünde bir tek yaşlı ve hasta annesi karşılar. O cezaevindeyken babası ölmüş, ablası ise evlenip büyük bir kente taşınmıştır. Ekonomik nedenlerle sadece yaşlıların kaldığı bu dağ köyünde Yusuf, sadece çocukluk arkadaşı Mikail ile görüşmektedir. Sonbaharın kendini yavaş yavaş kışa teslim ettiği günlerde Yusuf, Mikail ile gittiği bir meyhanede fahişelik yapan genç ve güzel Gürcü kızı Eka ile karşılaşır. Farklı dünyalardan gelen bu 2 insanın birlikteliği için ne zaman ne de koşullar uygundur. Yine de Yusuf için aşk son bir kez hayata tutunma ve kendi yalnızlığından sıyrılma çabasına dönüşür.

Sonbahar

Serhan’a içimde yanan kamp ateşlerinden bilirim gece uzun sürecek gidip kirpiklerimi içeceğim acı maviden siyaha geçeceğim “ay gece kaçağa gideceğim”… Koçira bir dağdır, göğsüne sığınırız. Açın pencerelerinizin ellerini, yakın tüm ışıklarını odalarınızın. Dağ kapınızı çalabilir… Mehmet Özer
 
(Tanıtım Bülteninden)