"Hilda Humana Hilst" is a documentary that explores the life and work of writer Hilda Hilst, one of the most enigmatic figures in Brazilian literature. Combining interviews, archival footage, and testimonials from friends and scholars, the film outlines the author's journey, from her poetic and theatrical works to her more experimental writings. In addition to addressing her literary production, the film also delves into her philosophical and spiritual aspects and the influence she had on her contemporaries.

Hilda Humana Hilst

“Güneşte olmalıyım, morgdan çıkmalıyım, koridorlarda kendime eşlik etmeliyim, ellerimi tut, diyorsun ki: ölüm yok, kötülük yok, ölüm ve kötülük yok, bir düşün, üzerinde dur, açma çekmeceleri açma, faydası olmaz, ölümün yüzü yoktur, ÖLÜMÜN YÜZÜ YOKTUR. Terliyorum, seni sevip sevmediğimi soruyorsun, evet, seni seviyorum, yüzüme tükürün, herkesi seviyorum.” Hilda Hilst bu kitabında varoluşun en tehlikeli dehlizlerinde geziniyor. Kirleniyor, kirletiyor ve nihayetinde başka bir şeye dönüşmüş olarak okurlarının karşısına dikiliyor. Hesaplaştığı meseleler öyle çok ki; aile, aşk, ölüm, Tanrı, din, edebiyat... Bütün bu kavramlar Hilst’in elinde binbir soruyla beraber hem anlam hem form değiştiriyor. Kitaptaki karakterler daimî bir arayış ve bulamayış ikileminde hareket ediyorlar. Kimi çocuğunu kaybediyor, kimi yazmak istediği eseri, kimi de Tanrı’sını... Varoluşsal krizler şeklinde açığa çıkan bu yokluk hissi hiçbir ahlakın, politik anlayışın yahut kutsallığın tatmin edemediği bir kurgu dünyasına sebep oluyor. Fluxo-Floema provokatif, rahatsız edici ve öfkeli bir kitap. Sıra dışı bir edebiyatın peşinde olanlara...
 
(Tanıtım Bülteninden)

Fluxo - Floema

Tanrın güvende, Hille, neşelen onu sınırlarında sevmek ve burada çamurda yuvarlanmak ne güzel Oluyor olmak. Ve unutamamak. Oluyor olmak. Ve artık hatırlamamak. Olmak. Ve kendini kaybetmek. Hareketleri, kelimeleri, adımları tekrar ettim. Bir sürü yüzü çizdim, bazılarına kundum, hangi hisler can verdi sana, Hille, o yüzleri dokunulmuş bulduğunda?
Edepsiz Madam T oldukça provokatif bir roman, bildik anlatıların epey dışında. Olay örgüsü de imla kullanımı da kendine has; yapıbozumcu. Kabul gören kuralları parça parça ederek ilerlerken zamanı, mekânı bulanıklaştırıyor; kendi kelimelerini yaratıyor. Kitabı okurken, ormanda yolunu kaybetmiş biri gibi etrafa tekinsiz bakışlar atmamız bundan.
Hilda Hilst, uzun yıllar akıl hastanesinde kalmış bir yazar. Bir merdiven kovuğunda başlayan, Deleuzecü hayvan-oluşlarla ilerleyen ve çevresini saran karakterlerle hesaplaşmalar barındıran bu romanında okuru yormaktan çekinmiyor.
Brezilya edebiyatının bu sıra dışı yazarını Türkçeye ilk kez kazandırmanın haklı gururuyla…
 
(Tanıtım Bülteninden)

Edepsiz Madam T

Adam sabahın çok erken saatlerinde bir mango ağacına kendini astı. Göğsüne yapıştırılmış bir mesajda şöyle diyordu: mango yuvarlak değil, papaya da yuvarlak değil, jak meyvesi daha beteri. üstelik sen bir aptalsın Jandira. Güle güle.
Gerek konusu gerek üslubu bakımından oldukça sert bir kitap olan Baştan Çıkaran Mektuplar birbirine bağlı üç bölümden oluşur. Her bölümde, geçmişte yaşanan ensest ilişkinin yıllar sonraki yansıması karşımıza çıkarken, savrulan hayatlar, fanteziler ve geçmişin yükü de yazılan mektuplarla birlikte bu yansımaya hizmet eder. Ne var ki geçmiş gözyaşlarıyla değil, şehvetle doludur.
Hilda Hilst hiçbir otosansüre takılmadan çıkar yola. Geçmişle şimdiyi iç içe sokup karıştırırken biçimi de buna endeksli olarak bozup düzeltir ve imlayı yok sayar. Karakterler de en az yazar kadar sınırsızdır, hazzı her şeyin ötesinde tutarak hareket ederler. Bu döngü özgürleştirici olduğu kadar korkutucudur da.
Hilst, Edepsiz Madam T’den sonra yayınladığımız bu ikinci kitabında okurlarını yeni, kışkırtıcı ve bir o kadar da rahatsız edici bir edebiyata davet ediyor. Yine!
 
(Tanıtım Bülteninden)