Kubilay genç bir öğretmendir. Askerliğini yapmak üzere asteğmen olarak İzmirin Menemen ilçesine gelmiştir. Kendini mehdi ilan eden Derviş Mehmet ve adamları, Şeyh Esat ve Laz İbrahimin yönlendirmeleriyle yeni bir ayaklanma için Manisaya giderler. Manisaya giderken aralarından Çakır Ramazan kaçar. Kendilerini ihbar edeceğini düşünen Derviş Mehmet ayaklanmayı Menemende çıkarmaya karar verir. Bunu duyan Ragıp Bey, Menemen halkını tanıyan Kubilayın olayla ilgilenmesini ister.

Kubilay

Dünya’yı derinden kavramanın ve ona göre yaşamanın yollarını keşfetmemiz gerekmektedir. Gönüllü yalnızlık bu patika yollardan biridir. Günümüzde Nietzsche’yi anarak Tanrı-Yazar’ın öldüğünü ilan edebiliriz. Bu durum sanat alanında bize yeni oluş imkânlarını açan, farklı estetik deneyimleri yaşamamızı ve yaratmamızı sağlayan minör – oluşlar devrini açığa çıkarmaktadır. Büyük isimlere, anlatılara karşı yeni oluşların, tekilliklerin tarihini keşfedilmek üzere önümüze sunmaktadır; bir anlamda yalnızlıkların tarihini de…
 
Özellikle günümüzde bir entelektüel René Girard’ın betimlemesiyle: “Her türlü metne şiddet uygulamalıdır.” Etik – estetik içerikli bir Kritik geliştirmek, çağın ethosunda en acil görevlerden biridir. Sanatçı – okur gerçekliğin basıncında, yeni direnme odaklarını keşfedecek patika yollarda bütün engellere, yalnızlığa rağmen sabır ve azimle ilerlemelidir. Bu yolculukta keşfedilecek olan, insanlığın binlerce yıllık kültürel- düşünsel hazinesine katkı yapacaktır. Özgürlüğe götürecek patika yolları keşfetmek işte bu oluş halinde okur – sanatçıların kudreti dahilindedir. Bu patika yol aynı zamanda gönüllü yalnızlığın da yoludur. Gönüllü yalnızlık, bu düşüncede olanlar için hiç bitmeyecek, her daim kendimizi keşfedeceğimiz bir okuldur…
 
Bu yolculuğa katkı yapanlara, yalnızlığın ateşten çebmberinden geçmesine rağmen dünyayı güzelleştirmeye çalışanlara derin sevgiyle… Yalnızlığın Doruklarında, bu yolculuğa mütevazi bir katkı, bu alanda bir arayış ve sorgulama kitabıdır.
 
(Tanıtım Bülteninden)