1930’lar, Zonguldak... 29 Ekim gecesi Cumhuriyet balosu yapılmaktadır. Bu küçük, sıkıcı kömür kentine iki ay önce taşınan maden mühendisi Halit, eşine az rastlanır güzellikteki karısı Mükerrrem, Halit’in kız kardeşi ve sığıntısı Seniha da davetlilerin arasındadır. Kentin en zengin ailesinin oğlu Nüshet, Mükerrem’i dansa kaldırdığında, oturduğu kuytu köşeden onları gözleyen Seniha, yengesinin bu kız gibi güzel çocuğa karşı koyamayacağını hemen farketmiş, Tanrı’nın onu çirkinliğin yazgısına boyun eğen olmaktan, güzelliğin kaderini çizen mertebesine yükseltmeye karar verdiğini o anda anlamıştır.Zeki Demirkubuz, Nahit Sırrı Örik’in 1946 yılında yazdığı aynı adlı romanından uyarladı ve “Çirkin bir kadının bir gün fırsatını bulunca ne gibi trajedilere yol açabileceğini merak ettim.” diye özetliyor filmini.1930’lu yılların Zonguldak’ında geçen film, aynı zamanda Demirkubuz’un ilk dönem filmi.

Kıskanmak

Unutuldum. Birinin beni unutmuş olması beni “hiç” mi yapar? Hayır. “Yok” da olmayacağım “hiç” de... Siz, aklımdakiler... Sizi düşündüğüm, düşlediğim için nasıl “var”sanız; yazarak, hatırlayarak ben de kendimi var edeceğim. Benim adım Meltem; tembelin tekiyim ve benden nesiller önce gelip yeryüzüne yerleşen şansım sayesinde daima dört ayak üstüne düşerim...
Özlem Ünaldı yeni romanı Yakup Abla Beni Unutma’da unutmanın ve unutulmanın hikâyesini anlatıyor.
Bir ayrılıkla yola çıkıp, hayal bile edilmemiş kavuşmalarla yaşamanın yeni yollarını buluyor romanın deli dolu kahramanı Meltem. Bu yollar onun için biricik olan Yakup Abla’sından da geçiyor, ilk aşkından da; geride bıraktığı sevgilisinden de, birden hayatına giriveren koca konaktan da.
(Tanıtım Bülteninden)

Yakup Abla Beni Unutma

Oyuncu Özlem Ünaldı, ilk romanı Ah ile okuyucuyla buluşuyor.
 
Ah, hayatı çocukluk yıllarında kendinden iki yaş küçük dayısının eve gelişiyle değişen Filiz ile dayısı Erkan’ın, konuşulmayanlar nedeniyle başkalaşan hikâyesini anlatıyor. Hayatlarımızın aslında birkaç kelimeyle değişebileceğini ya da milyonlarca kelimeye rağmen her şeyin olması gerektiği gibi kaldığını hissettiren bir hikâye bu.
 
Özlem Ünaldı’nın Ah’ı yaşananları hafife almadan hafif bir yerden yaşamayı seçenlere, 80’li ve 90’lı yılları özleyenlere, Ankara’yı sevenlere ve elbette ki yeni bir yazar keşfetmek isteyen okura iyi gelecek.
 
(Tanıtım Bülteninden)