The myths of globalisation have been incorporated into much of our everyday language. "Thinking globally" and "the global economy" are part of a jargon that assumes we are all part of one big global village, where national borders and national identities no longer matter. But what is globalisation? And where is this global village? In 2001, John Pilger made 'The New Rulers of the World', a film exploring the impact of globalisation. It took Indonesia as the prime example, a country that the World Bank described as a 'model pupil' until its 'globalised' economy collapsed in 1998. Globalisation has not only made the world smaller. It has also made it interdependent. An investment decision made in London can spell unemployment for thousands in Indonesia, while a business decision taken in Tokyo can create thousands of new jobs for workers in north-east England.

The New Rulers of the World

A history of surrounding the context of the September 30 1965 and the various political and social changes in Indonesian society after that. The film features the voices of the community that during the New Order period silenced. Those who for more than thirty years of those who do not have connections and relationships in the events of 1965 are victims and victimized.

Menyemai Terang Dalam Kelam

“Kente gittiğinde sokaklarda cansız halde yatan çocuklar görürsün. Pazarın ve dükkânların önünde, köprünün altında, çöp yığınlarının üzerinde, lağımlarda cesetler var. Her taraf ceset dolu. Her yerde cesetler– yaşlıların, çocukların. Ve ne yapıyorlar biliyor musun? Öleceklerini anladıklarına, son nefeslerini vermeden önce, içine yemek sarılan tik ya da muz yapraklarından bir yığın bulup bedenlerini bu yaprakların arasına gömüyorlar. İki saat içinde öleceklerini ve kimsenin de kendilerini gömmeyeceğini biliyorlar sanki.”
1940’lı yıllar. Japonya’nın, Endonezya’yı işgali on binlerce kişinin ölümüne, yüz binlerce kişinin yoksulluk ve çaresizlik içinde kalmasına yol açar.
Endonezyalı Komutan Hardo ve Komutan Dipo, müfrezelerini örgütleyerek işgalcilere karşı harekete geçerler ancak başka bir komutan olan arkadaşları Karmin’in onları yarı yolda bırakması her şeyi alt üst eder. Kaçak, işte bundan sonrasında yaşananları, mağlup komutanların başlarına gelenleri, işgal altındaki Endonezya’yı konu edinir.
Japon işgalinden sonra patlayan Endonezya Devrimi sırasında, Bukit Duri Cezaevi’ne hapsedilen Toer, bu romanı 1949 yılında kaleme alır. Bir mahkûm tarafından yazılan Kaçak, kahramanlığı, hainliği, yoksulluğu ve aşkı yeniden yorumluyor.
 
(Tanıtım Bülteninden)

Kaçak

1898 yılında günümüzün Endonezya’sı, o zamanların Hollanda sömürgesi “Hollanda Doğu Hint Adaları”nda başla-yan bu roman, bir özgürlük savaşını genç ve zeki bir soylu olan Minke üzerinden ele alıyor. Avrupa eğitimiyle kendi kültürü arasında kalan Minke, yerli Cavalı bir kadın olan, küçük yaşta bir Hollandalıya cariye olarak satıldığı için kendisine ömür boyu Nyai diye hitap edilen güçlü, çalışkan Nyai Ontosoroh’un kızı Annelies’e âşık olunca, adaletsizliğe ve önyargılara karşı savaşı daha da derinleşir.
Anne! Annem! Haykırışlarım nihayet duyuldu. Neler olduğunu daha sen bile duymadın üstelik. Güzelce uyu, Anne. Seni uyandırmayacağım. Şimdi de yapmayacağım bunu. Sevgili oğlun buradan kaçmayacak. Kalıp savaşacağım. Oğlun bir suçlu değil, Anne. Sevgili gelinini de alıp götüremeyecekler. Özlemini duyduğun torunları verecek sana ki bir gün onların düğünlerine de bir Cavalı olarak katılabilesin.
 
(Tanıtım Bülteninden)

İnsanların Bu Dünyası - Buru Dörtlemesi - Bir

“Yapabiliyorsan, birkaç günlüğüne Blora’ya dön. Baban hasta. İlk başta sıtma ve öksürüktü. Sonra daha da kötüleşti. Ve şimdi babanın tüberküloz olduğu anlaşıldı. Şu an hastanede ve dört kez kan kustu.”
Uzun yıllar Hollanda sömürgesinde yaşayan Endonezya, II. Dünya Savaşı’nda Japonların kontrolüne geçer. Japonların yenilgisinin ardından 1945’te bağımsızlığını ilan etse de 1949’a kadar Hollanda güçleriyle savaşmak zorunda kalır. Endonezya’nın bağımsızlığı 27 Aralık 1949’da resmen tanınır.
Gece Panayırı bu zaferden kısa bir süre önce, 17 Aralık’ta başlar.
Babasının ölüm döşeğinde olduğunu haber alan büyük evlat, eşiyle beraber trene atlar ve yıllar önce terk ettiği eve doğru yola çıkar. Bu yolculuk sadece baba evine değil, aynı zamanda geçmişe yöneliktir ve geçmiş acıyla, kanla, hayal kırıklıklarıyla doludur.
Toer’in ilk yayınladığımız kitabı Kaçak, Japon işgalini konu edinirken, Gece Panayırı, bağımsızlığa giden yolda yaşanan zorlukları ve zorluklarla mücadele ederken dağılan bir aileyi anlatmaktadır.
 
(Tanıtım Bülteninden)