Didem Balçın

Bazı şeyler vardır, asla zamanın gölgesinde yok olup gitmez. En çok da çocukken sevdiğimiz şeyler peşinizi bırakmaz. Tıpkı bir izleyenin onlarca kez izlemek istediği Devekuşu Kabare gibi. 
 
Turgut Özakman’ın 1987 yılında kaleminden dökülen “Deliler” oyunu günümüzde oynansa… Üstüne üstlük tüm karakterler DasDas’ı ele geçirse neler olur? Tüm bu deliler arada bir dönüp, 1980’li yıllara göz kırpsa bir de? 
 
DasDas’ın yeni oyunu “Deliler Bayramı” ında tüm bu soruların cevabını bulacak, gerçek komedinin ne kadar güçlü olduğunu yıllar sonra yeniden yaşayacaksınız. 
 
Öyle ya ne diyordu Deliler 
“Kimi turşu kurar kimi fabrika 
Ama biz deliyiz, hayal kurarız.”

Deli Bayramı

Kafka’nın “Dava”sı, yeniden görülmek üzere modern hayatın labirentlerine geri dönüyor. 
 
Joseph K, otuzuncu yaş gününü eve sipariş ettiği pizzayla kutlamak üzereyken, pizzasını getiren iki adam ona tutuklu olduğu bilgisini verirler. Joseph K’nın suçunun ne olduğuna dair hiçbir bilgisi yoktur ama kendini temize çıkarmak zorundadır. Joseph, tehdit altında olan özgürlüğüne yeniden kavuşmaya çalışırken görünmez ve mantıksız bir adalet sistemiyle savaşa girer. 
 
İngiliz yazar Tom Basden’ın kara mizah yüklü uyarlamasında, Joseph K. Franz Kafka’nın yüz yılı devirmesine rağmen zaman aşımına uğramayan Dava’sının yeniden görülmesi için modern dünyanın labirentlerine bırakılıyor.

Joseph K.

Bu tiyatronun dehlizlerinden bir hikaye. İnsanları yüzyıllardır korkutarak uzaklaştıracak kadar karanlık, acımasız ve uğursuz bir hikaye. Hayır, sadece bir hikaye de değil, kefareti ödenmemiş bir karşıt hikaye: daha çok insan denen mahlukların sirkinde dehşetle büyüyen ve şok eden bir çığlık. 
Genç yazar Olga Bach, absürt yüzyılımızın tam ortasında, korkunç bir adamın efsanesine sihirle dokunuyor. Nümayişlerin, buhranların ve teslim olmuş mantığın çağında, Shakespeare’in Titus Andronicus’undaki canavarca ruhunu ve kurgusunu yakalayıp, onu ve karakterlerini yeniden canlandırıyor. 
Hayallerimizin sınırlarını zorlayan yönetmen Ersan Mondtag ile birlikte, Olga Bach, canavar ruhlu bir Romalıyı, her şeyin kapitalizm mezbahasında alınıp satıldığı, müteahhitlerin ve sığır tüccarlarının dünyasına hapsediyor, tıpkı vahşi bir katliamın çözümlemesi gibi, hırsızlığın, ihanetin, sapkınlığın ve yamyamlığın hikayesini günümüz diliyle anlatıyor. 
Zevk korkunun yerine geçince kendi taklidine dönüşüyor. Medeniyet ve sanat ne kadar uğraşsa da, dil hepimizi suçlu ilan eden acımasız ve manasız bir kanun haline geliyor. Sonunda korku kendisiyle alay ediyor – ve biz onu kendi içimizde yeniden deneyimliyoruz. 
 
Shakespeare’in Titus Andronicus’undan uyarlanmıştır.