Richard Adams ilk 52 yılını göreceli bir anonimlik içinde geçirdi. Ve yazdığı bir kitabı tamamladığında, onu yayınlayacak birini bulmakta zorlandı.Richard George Adams 9 Mayıs 1920'de Newbury, Berkshire'da doğdu. Bir taşra doktorunun oğluydu ve Hampshire sınırındaki gerçek Watership Down'a bakan inişli çıkışlı kırsal alanda büyüdü. En eski anılarından biri, yerel bir adamın ölü tavşanlarla dolu bir el arabasını sokaktan aşağı ittiğini görmesiydi. "Bir anda tavşanların bir şey olduğunu ve sadece bir bebeğin dünyasında öyle olmadıklarını anlamamı sağladı."Dokuz yaşında yatılı okula gönderildiğinde dönemin pek çok orta sınıf çocuğunun kaderini yaşadı ve burada her anlatılana göre berbat bir zaman geçirdi. Worcester College, Oxford'da burs kazandı, ancak eğitimi İkinci Dünya Savaşı nedeniyle kesintiye uğradı ve eğitimine geri dönmeden önce beş yıl boyunca orduda görev yaptı. Kamu hizmetine katıldı ve kariyerinin bir bölümünü, özellikle İngiliz evlerinde hala yanmakta olan çok sayıda kömür ateşinin neden olduğu kirliliği azaltmak için tasarlanan temiz hava programını yöneterek geçirdi. Hayatını değiştiren olay, Stratford-upon-Avon'da On İkinci Gece'yi izlemek üzere ailesiyle birlikte çıktığı bir araba yolculuğunda meydana geldi. Sıkılan çocukları bir hikâye istediler ve o da onlara tehdit altındaki yuvalarından kaçmaya çalışan bir grup tavşanla ilgili bir masal anlatmaya başladı. Adams tüm bunları yazmaya ikna oldu, bu süreç iki yıldan fazla sürdü, ancak ilk başta bir yayıncı bulamadı. Red mektuplarının çoğunda kitabın çok uzun olduğundan ve karakterlerinin yaygın sevimli tavşan algısına uymadığından şikayet ediliyordu. Tavşanları biyolojik gerçekçilikle betimlenmişti; dışkılıyorlar, seks yapıyorlar ve egemenlik için şiddetli savaşlara giriyorlardı. Sonunda, 1972'de, 14 ret cevabından sonra, yayıncı Rex Collings potansiyeli gördü ve 2.500 kopyalık bir ilk baskı ile kitabı almayı kabul etti.BBC radyosundaki okumalar ve Londra Regent Park'taki dramatik bir performansın da yardımıyla 50 milyondan fazla kopya satarak bir çocuk klasiği olarak selamlandı. Watership Down, kurnaz dağıtımcıların yetişkin yayınları listesine yerleştirdiği ABD'de özellikle iyi sattı. Adams, Atlantik boyunca yaptığı tanıtım turlarında, melon şapka takan ve gittiği her yerde İngiliz marmelatı ve hardalında ısrar eden arketipik İngiliz'in Amerikan fikrini oynadı. Kitap ve 1978'deki animasyon filmi, tavşanlarla eş anlamlı hale geldi ve en azından bir girişimci kasap şu reklamı yaptı: "Kitabı okudunuz, filmi izlediniz, şimdi de oyuncuları yiyin."Kaçınılmaz olarak bazı yüksek kültürlü eleştirmenlerin eleştirilerini çekti. "Miksomatoz için söylenecek bir şey var," iğneleyici bir yorumdu. Ani servet akışı Adams'ın kamu hizmetinden emekli olmasını ve tam zamanlı bir yazar olmasını sağladı. Aynı zamanda onu Man Adası'nda vergi sürgünü yapmaya itti, ancak daha sonra güney İngiltere'deki köklerine geri döndü. Watership Down yayınlandığında, en iyi eseri olarak gördüğü ikinci kitabı Shardik'i yazmaya başlamıştı bile. Hayali bir dünyada tanrı olan ve hikayedeki insanlar tarafından istismar edilen bir ayının destansı hikayesidir. Shardik, eleştirmenler arasında pek rağbet görmemiş, bazıları tarafından "öğüt verici" olarak nitelendirilmiştir ki Adams bu yargıya katılmamıştır. Hayvan refahına olan bağlılığı, hayvan deneylerine açık bir saldırı olan üçüncü romanı The Plague Dogs'da ifade edildi. Canlı hayvan deneylerine duyduğu öfkenin kendisini aşmış olabileceğini kabul etti ancak kitap yine en çok satanlar listesine girdi.RSPCA'nın başkanı oldu ancak yardım kuruluşunu daha kampanyacı bir tutum benimsemeye ikna etme girişimleri, yönetim konseyinin daha muhafazakar bazı üyelerinin hoşuna gitmedi. Başkanlık yetkilerini ciddi şekilde kısıtlayacak bir oylamanın hemen öncesinde istifa etti. Hayvanlar için kampanya yürütmesine rağmen duygusal biri olmadığında ısrar etti. Gerçek Watership Down'daki tavşanların yuvalarının tepenin altını oymaya başlamasının ardından 1998'de gazlama kararını kınamayı reddetti. Bir keresinde "Bahçemde bir tavşan görsem onu vururum" demişti.20'den fazla kitap yazdı; bunların arasında erotizm kokan hayaletli bir aşk hikayesi olan Salıncaktaki Kız ve cinsel ve sado-mazoşist içeriği nedeniyle eleştirilen Maia adlı Shardik'in önsözü de vardı. Bu kitapların hiçbiri Watership Down'un başarısını yakalayamadı ve 1997'de yayımlanan Watership Down'dan Öyküler adlı devam kitabı bile orijinalinin büyüsünü yakalayamadı. Richard Adams esasen kırsal kesimi seven ve geçmişte her şeyin bir şekilde daha iyi olduğuna inanan geleneksel bir İngilizdi. Geleneksel bir orta sınıf geçmişinden gelen bu doğal muhafazakârın, çocuk edebiyatı üzerinde böylesine devrimci bir etkisi olan bir kitap yazmış olması belki de şaşırtıcıdır.Richard Adams 2016 Noel arifesinde 96 yaşında öldü.