En çok dans ve sanat filmleriyle hatırlanan minyon (5'3"), porselen tenli, kuzguni saçlı Ludmilla Tchérina, hem dansçı hem de koreograf olarak uluslararası dans dünyasının grande dame'si, Paris'te doğdu. Sürgündeki Gürcü Prens Avenir Tchemerzine (bir general) ve Fransız kadın Stéphane Finette'in kızı olan küçük Monique Tchemerzine üç yaşında dans etmeye başladı. 11 yaşında ilk profesyonel çıkışını yapan Ludmilla, daha sonra Paris Operası'nın okulunda eğitim gördü. 1940 yılında Serge Lifar'ın Ballet Russe de Monte Carlo'suna katıldı. Performanslarının başında "Romeo ve Juliet" (1942) oyunundaki Juliet geliyordu ve bu ona dans tarihinin en genç baş balerini ("Tchérzina" takma adıyla) unvanını kazandırdı. 1945'te Ballet des Champs-Élysées'nin baş dansçısı oldu ve çeşitli Paris konserlerinde sahne aldı.1940'lar ve 1950'ler boyunca New York, Milano, Buenos Aires, Monte Carlo ve Paris'te dans ederek uluslararası bir üne kavuşan egzotik gözlü Ludmilla, mizaçlı olsa da son derece yetenekli bir sanatçıydı. En büyük başarılarından biri, 1957 yılında Claude Debussy'nin müzik, dans ve dramayı birleştiren ''Aziz Sebastian'ın Şehit Edilmesi,''adlı eserindeki performansı oldu. 1959'da kendi deneysel dans topluluğunu kurma lüksüne ve özgürlüğüne sahip olan Ludmilla, ertesi yıl Moskova'daki Bolşoy Tiyatrosu'nda dans etmeye başladı.1946'da Fransız yıldız Louis Jouvet'nin oynadığı Fransız draması Un revenant'ta (Bir Aşığın Dönüşü) soğuk ve anlayışsız balerin Karin olarak ilk film rolü teklif edildiğinde Ludmilla 21 yaşındaydı. 1948 yılında, başrolünde kızıl saçlı güzel Moira Shearer'ın oynadığı stilize masal klasiği Kırmızı Pabuçlar'da (1948) İrina rolüyle İngiliz sinemasına adım attı. Ancak komedi filmi Fandango (1948); başrollerini Michèle Morgan ve Henri Vidal'in paylaştığı melodram La belle que voilà (1950); dramatik La nuit s'achève (1950) filminde iki erkek arasında kalan bir kadının, doktor Victor Francen ve kocası Gérard Landry'nin başrolü ile Fransız sinemasına geri döndü;achève (1950) (Gece Bitiyor); romantik drama Clara de Montargis'de (1951) başrol; ve Wagnerian operası "Parsifal'e dayanan romantik fantezi Parsifal (1952)." Bu dönemde oynadığı filmler arasında dikkat çekenlerden biri de besteci Jacques Offenbach'ın Hoffmann'ın Sihirli Masalları (1951) adlı operetindeki Giulietta rolüyle sergilediği görkemli performanstı ve başrolde Moira Shearer yer alıyordu." Yukarıda adı geçen filmlerin birçoğunda Ludmilla'nın kocası ve sık sık birlikte olduğu aktör/dansçı/koreograf Edmond Audran da yer alıyordu. Hoffman'ın çekimlerinden kısa bir süre sonra, 19 Temmuz 1951'de kocası trajik bir trafik kazasında hayatını kaybetti. Kederli balerin yıldız derin bir inzivaya çekildi, ancak zengin bir finansçı ve sanayici olan ikinci kocası Raymond Roi tarafından sanatına geri dönmeye ikna edildi. Odile Versois ile Grand gala (1952), İtalyan peplum filmi Roma Kanlar İçinde (1953) ve dansçı La figlia di Mata Hari (1954) filmlerinde başrol oynadıktan sonra uluslararası ilgi ortaya çıktı. Özellikle Hoffmann'ın Sihirli Masalları'ndaki (1951) üstün performansı Hollywood'un gözünü ve kulağını açtı ve Attila the Hun'un biyografik öyküsü Sign of the Pagan'da (1954) yakışıklı yüzbaşı Jeff Chandler'ın karşısında güzel bir prenses olarak ilk Amerikan filmini yaptı. Ludmilla filmde düz bir dramatik rol oynadı ve yorumlayıcı bir dansla filmi vurguladı. Douglas Sirk tarafından yönetilen ve barbar Hun hükümdarı rolünde Jack Palance'ın da oynadığı film cansız eleştirilerle karşılandı ve çok az ilgi gördü. Ludmilla'nın Hollywood kariyeri başlamadan sona erdi. Daha sonra İngiltere'de Michael Powell/Emeric Pressburger için büyüleyici Viyana müzikali Oh... Rosalinda! (1955) adlı müzikalde başrolde yer aldı. Mel Ferrer, Michael Redgrave Anthony Quayle, Dennis Price ve Anton Walbrook'un (Yarasa rolünde) önemli rollerde yer aldığı filmde Ludmilla başrolde komik bir yetenek sergiledi. Johann Strauss'un "Die Fledermaus," (Yarasa) operetinin güncellenmiş bir versiyonu olan film de cansız bir ilgisizlikle karşılandı.Ludmilla bu noktada filmlerde giderek daha az görünecekti. Birkaç yıl sonra, Pressburger olmadan Michael Powell'ın yönettiği ve birlikte yazdığı İngiliz/İspanyol ortak yapımı dans seyahatnamesi Luna de miel'de (1959) karanlık yakışıklı Anthony Steel ile birlikte rol aldı. Ünlü İspanyol flamenko dansçısıyla yaptığı düet dansı öne çıkmaktadır [link-nm0031364]. Bundan birkaç yıl sonra, yine son derece gerçeküstü bir sanat eseri olan Les amants de Teruel'de (1962) (Tereul Aşıkları) rol aldı.10 yıllık bir aradan sonra, kendini yazmaya, resim ve heykel yapmaya adayan Ludmilla (çeşitli prestijli galerilerde birçok eserini sergiledi), birkaç klasik Fransız TV filminde rol aldı - Salomé (1969), La dame aux camélias (1972), La reine de Saba (1975) ve La passion d'Anna Karénine (1975). 1970 yılında, "Joan of Arc at the Stake"deki dans performansında olduğu gibi, izleyicileri hala büyüleyebileceğini keşfetti."1980 yılında Officier, Légion d'honneur"ile ödüllendirilen Ludmilla ayrıca iki roman kaleme aldı: "L'amour au miroir" (1983) ve "La femme a l'envers (1986). Paris'te 29 Mart 2004'te 79 yaşında öldü ve ikinci kocası tarafından sağ bırakıldı.