Alman-Amerikan piyanist, besteci, aranjör ve orkestra şefi André George Previn (asıl adı Andreas Ludwig Priwin, Berlin) seksen yıl boyunca cazın yanı sıra klasik müzik ve film müziğinde de son derece etkili ve üretken bir figür oldu. Yahudi olan Previn'in ailesi 1939'da Hitler Almanya'sını terk etmek zorunda kaldı. André'nin büyük amcası (Charles Previn) Universal'da (1936-42) müzik direktörü olarak çoktan yerleşmiş olduğundan, Hollywood doğal olarak onu çağırıyordu. Harika çocuk André ilk piyano caz albümünü on altı yaşında Beverly Hills Lisesi'nde eğitimine devam ederken kaydetti. 1946'da 17 yaşında MGM'ye katıldı (başlangıçta kredisiz müzik süpervizörü/aranjör olarak), daha sonra orkestra şefi ve yine daha sonra film müzikleri bestecisi olarak. Stüdyoda 1960 yılına kadar sözleşmeli olarak kaldı. Hollywood'daki görev süresi boyunca on bir Akademi Ödülü'ne aday gösterildi ve dördünü kazandı (hepsi de En İyi Uyarlama Film Müziği dalında: Gigi (1958), Porgy and Bess (1959), Sokak Kızı İrma (1963) ve Benim Tatlı Meleğim (1964)). 1950'lerde davulcu Shelly Manne ve piyanist Russ Freeman ile "Who's on First" ve "Strike Out the Band" gibi mükemmel parçalar içeren birçok beğenilen caz albümü kaydetti. Louis Senfonisi'nde 1961 yılında şeflik yapmaya başladı ve aynı zamanda caz ve stüdyo müzisyeni olarak çalışmaya devam etti. Kaydedilen çalışmalarının çoğu caza uyarlanmış gösteri melodilerinden oluşuyordu. Yavaş yavaş klasik müziğe olan ilgisi ağır bastı. 1960'ların sonunda Previn İngiltere'ye yerleşti ve 1968'de Londra Senfoni Orkestrası'nın baş şefliğine getirildi ve bu görevi on bir yıl boyunca sürdürdü. Popülaritesi, televizyonda cameo olarak görünmesine (1968'de The Morecambe & Wise Show'un 1971 Noel özel bölümünde "Mr. Andrew Preview" olarak yer aldığı ünlü skeç dahil) ve televizyon reklamcılığı (Vauxhall, Ferguson TX taşınabilir televizyon vb.) yapmasına yol açtı. 1985'ten 1989'a kadar Los Angeles Filarmoni'nin yanı sıra Kraliyet Filarmoni'nin müzik direktörlüğünü yaptı (1985-88, daha sonra 1988-91 arasında baş şeflik yaptı). 1993'te Londra Senfoni'nin şefliğine atandı ve üç yıl sonra müziğe hizmetlerinden dolayı Britanya İmparatorluğu Nişanı'nın Onursal Şövalye Komutanı oldu. İkisi caz ve ikisi film müziği dalında olmak üzere 10 Grammy Ödülü kazandı ve altı dalda Emmy'ye aday gösterildi. Previn daha sonra Ella Fitzgerald (1983), Joe Pass & Ray Brown (1989) ve Kiri Te Kanawa (1992) ile caz albümleri kaydetmeye geri döndü. Deutsche Grammophon için sırasıyla 1998 ve 2000 yıllarında yayımlanan iki mükemmel saygı albümü 'We Got Rhythm: A Gershwin Songbook' ve 'We Got it Good: Beş kez evlenen (ve boşanan) Previn'in eski eşleri arasında Dory Previn ve Mia Farrow da vardı. Previn 28 Şubat 2019'da 89 yaşında New York'ta öldü.