Bradley Hawkins oyunculuk kariyerine 90'lı yılların başında San Francisco Körfez Bölgesi'nde kamera önünde aktör olarak çalışmadan önce çeşitli tiyatro yapımlarında rol alarak başladı. Hawkins, 1997 yılında Sunnyvale, California'dan Lancaster, Pennsylvania'ya taşındıktan sonra lise düzeyinde film çalışmaları, oyunculuk ve beşeri bilimler dersleri verdi ve 12 yıllık eğitimciliği boyunca çeşitli sahne yapımlarını yönetti. 2012 yılında lise düzeyinde öğretmenlikten emekli olduktan sonra Hawkins kamera önü oyunculuğuna geri döndü ve ilk komedisi Roller Coaster (2015) ile ülke çapında 30 film festivali ödülü kazanan aile dostu kısa filmlerin ödüllü bağımsız film yönetmeni olarak dallandı. İkinci kısa filmi komedi-fantastik Filling In (2016), ilk yönetmenlik denemesinin ödül sayısını ikiye katladı ve ülke çapında 19 eyalette gösterilmesinin yanı sıra Avustralya, Kanada, İngiltere, İtalya ve Litvanya'da da gösterildi. Hawkins'in bir sonraki kısa filmi, yarı otobiyografik bir aile dramı olan Calf Rope (2020), önceki iki kısa filminin başarısını ve eleştirmenlerin beğenisini aştı ve aile dostu içeriklerin başarılı bir film yapımcısı olarak ününü pekiştirdi. Ancak Hawkins'in yetişkinlere yönelik temalar (yaşlanma, keder, yalnızlık ve maneviyat gibi) içeren yoğun bir psikolojik gerilim filmi olan son çalışması Gece Sesleri (2023), kariyerinin en karanlık ve aynı zamanda en kurtarıcı filmiyle, aile dostu filmlerin yapımcısı olarak daha önce kendine koyduğu sınırları esnetiyor. Night Voices, dünya çapında hem seküler hem de inanç temelli film festivallerinden 70'in üzerinde ödül kazandı ve bugün hala küresel bir film festivali turunda yolculuğuna devam ediyor. Ödüllü bir film yönetmeni olmasının ve onlarca yıllık sahne ve kamera önü oyunculuğu deneyiminin bir sonucu olarak Hawkins, yönettiği projelerin her birinde hem başrol hem de yardımcı rollerdeki çalışmaları için birikimli olarak 50'den fazla ödül kazanan filmlerindeki yeteneklerden güçlü performanslar çıkarma konusunda bir geçmişe sahiptir. Hawkins, geçtiğimiz 30 yıl boyunca ülkenin en tanınmış oyuncu koçlarından bazılarıyla çalıştı ve sonuç olarak, film projeleri arasında yapmaktan keyif almaya devam ettiği, her yaştan oyuncu için kendine özgü koçluk/yönetmenlik tarzını geliştirdi.