Klasik bir güzelliğe sahip olan sarışın Fransız aktris Michèle Morgan, elli yılı aşkın bir süre boyunca ülkesinin en popüler başrol oyuncularından biri oldu. Artık Yıl Günü'nde (29 Şubat) 1920'de Simone Renee Roussel olarak dünyaya gelen Michèle Morgan, ergenlik çağında evden kaçarak René Simon'dan oyunculuk eğitimi aldı ve sinema kariyerine 16 yaşında drama derslerini ödeyebilmek için figüran olarak çalışarak başladı. 1937'de Gribouille filminde rol alan yönetmen Marc Allégret'in dikkatini çeken genç oyuncu, yıldızlığını perçinledi. Uzak, esrarengiz yüz hatları ve kasvetli cazibesi izleyicilerin onu genç Greta Garbo ile karşılaştırmasına neden oldu. Allegret'nin yönettiği Orage (1938) adlı dramda Charles Boyer'in karşısında; Marcel Carné'nin yönettiği Moth and the Flame (1938) adlı filmde Jean Gabin'in karşısında ve Le récif de corail (1939) ile Remorques (1941) adlı filmlerde zarif bir şekilde yer aldı. İlk başrollerini L'entraîneuse (1939) ve La loi du nord (1939) filmlerinde oynadı.Michèle'sonunda savaştan zarar görmüş Fransa'dan Hollywood'a kaçtı ve tamamen Avrupa'daki prestijine dayanarak roller kazandı. Ancak Ingrid Bergman gibi o dönemin diğer yabancı kadın oyuncuları arasında öne çıkamadı. Paul Henreid'le oynadığı Joan of Paris (1942), Alan Curtis'le oynadığı Two Tickets to London (1943), Humphrey Bogart'la oynadığı Marsilya Geçidi (1944) ve Robert Cummings'le oynadığı kara film Kanlı Takip (1946) gibi ABD yapımı filmlerde, İkinci Dünya Savaşı ortamında oldukça rutin boğucu rollerde oynadı.Michèle, İhtiras Kadını (1953), İtiraf Dakikası (1952), Oasis (1955), Hileli Aşk (1955) gibi filmlerde üretkenliğini sürdürerek evinde çok daha başarılı oldu, Marie-Antoinette reine de France (1956) (Marie Antoinette olarak), Menschen im Hotel (1959), Landru (1963), Constance aux enfers (1964), Masum bir gencin itirafları (1968) ve Le chat et la souris (1975). 1940'ların sonunda, La symphonie pastorale (1946) filmindeki kör kadın kahraman rolündeki dokunaklı performansıyla Cannes Film Festivali'nin ilk "en iyi kadın oyuncu" ödülünü aldı. Ayrıca 1992 yılında onursal Cesar Ödülü almıştır.Savaş sırasında ve savaş sonrası ilk yıllarda (1942-1949) Amerikalı aktör/şarkıcı William Marshall'la evli olan Michèle'in ikinci kocası yakışıklı Galyalı yıldız Henri Vidal'di ve aralarında tarihi dram Fabiola (1949) ve romantik dram La belle que voilà (1950), ayrıca Les sept péchés capitaux (1952) (farklı "sin" bölümleri olsa da) ve Napoléon'un (1955) da bulunduğu birkaç filmde birlikte rol aldılar. Vidal'in 1959 yılında 40 yaşındayken ani kalp ölümünün ardından, aktris bir yıl sonra tanınmış Fransız aktör/yazar/yönetmen Gérard Oury ile üçüncü kez evlendi. Un homme et une femme, 20 ans déjà (1986) filminde faturasız cameoları vardı. Michèle 2006 yılında dul kaldı. 1970'lerde yarı emekli olan Michèle'in son uzun metrajlı filmi Marcello Mastroianni'nin Herkesin Keyfi Yerinde (1990) filmindeki küçük bir roldü. 90'lı yıllardaki birkaç düzensiz TV rolünden sonra 1999 yılında emekli oldu. Memleketi olan Hauts-de-Seine, Fransa'da 20 Aralık 2016'da 96 yaşında öldü.