Robert Nathan New York'un tanınmış ailelerinden biriydi. Belirtilenler arasında Akrabaları: aktivist Maud Nathan ve yazar Annie Nathan Meyer (onun teyzeleri), şair Emma Lazarus ve Yüksek Mahkeme Yargıcı Benjamin Cardozo (kuzenleri). Amcası Barnard Koleji'nin kurucusuydu. Erken yaşta Eğitimini Doğu'da ve İsviçre'de özel okullarda tamamladı. 1912 yılında Harvard Üniversitesi'ne girdi (bir sınıf arkadaşı önemli bir edebiyatçı ve sanatçısı E.E. Cummings). Bir yandan da başarılı bir çellist, hafif sıklet boksör ve eskrim takımının kaptanı Harvard Monthly'nin editörü olarak. Bu araç sayesinde onun ilgisi edebi arayışlar ilk meyvelerini erken dönem kısa hikayeler ve Şiirler. 1915 yılında ilk evliliğini üçüncü sınıfta yaptı ve daha sonra okulu bırakıp bir işte çalışmaya karar verdi. yeni ailesine destek olmak için reklamcılık yaptı. 1919'da hala reklamcılık yapıyordu, Nathan ilk romanını - yarı otobiyografik eseri "Peter Kindred". Kitap ciddi bir edebiyat eseri olarak başarısız oldu, ancak geleneksel işi bıraktı ve zamanını yazmaya odaklamaya başladı. hayatının amacı. Ayrıca kısa bir süre New York Üniversitesi'nde gazetecilik dersleri verdi. Ve kararlılığının karşılığını aldı. 1920'li yıllara doğru hem kamuoyu hem de edebiyat camiası tarafından tanındı. Bir tanesi İkincisi F. Scott Fitzgerald'dı. bir noktada Nathan'ı en sevdiği yazar olarak seçti. 1930'ların ortalarında Nathan, aralarında "The New York Times'ın da bulunduğu bir düzine roman üretmeyi başarmıştı. Fiddler in Barley" (1926) ve "The Bishop's Wife" (1928). O zaman Hollywood, MGM film patronunun şahsında Louis B. Mayer ona bir senaristlik O da kabul etti ve Batı'ya geldi. Anlaşılan o ki film endüstrisinin hızına uyum sağlayamamıştı, ama Nathan hala romanları ve film dünyası onun çalışmaları için adeta yalvardı. Onun "Bir Bahar Daha" (1933) ilgi gören ilk romanı oldu ve bu isimle filme çekildi Bir Bahar Daha (1935). O zamana kadar yazarlığının eşsiz dokusu biliniyordu: romantizmin yönleri, gizem, fantastik bir çerçevede yer alan doğaüstü - yaygın bir öteki dünyalılık. Filme alınan ikinci roman Uyan ve Rüya Gör (1946) (from The Enchanted Voyage" romanı). Bir Noel komedisi favorisi Bir Meleğin Aşkı (1947) ile Cary Grant, Loretta Young, ve David Niven. Bu yeniden yapıldı olarak Aşk Meleği (1996). Düşsel öğeleri harmanlamasının en iyi örneklerinden biri de en başarılı romanı "Portrait of Jennie" (1940). Film versiyonu Hayal Kadın (1948) tarafından hiçbir masraftan kaçınılmadan David O. Selznick ve onun daha sonra eşi Jennifer Jones ve Arkadaşları, bazen küçümsenen emektar başrol oyuncusu, Joseph Cotten. Beşinci roman bir film haline getirildi The Color of Evening (1990). Yazılarına dayanan bazı TV dizileri de vardı - bir "Portrait of Jennie" bir kez daha dahil oldu. Yazı istikrarlı bir şekilde devam etti. Nathan'ın erken dönem senaryo yazma çabaları belirsizdir, ancak üç resmi eseri 1940'larda geldi ve bunların en iyisi ortak yazarlıktı Mes'ud Saatler (1945). Yönetmen genç Vincente Minnelli, başrolde Minnelli'nin müstakbel eşi Judy Garland ve imkansız bir şeyi başarmanın son derece tatmin edici romantik hikayesiydi. ve acil bir hedefe bir günde ulaşmak, tam da Nathan'a göre bir işti. Nathan'ın zamanının çoğunu ciddi yazılar yazmak meşgul ediyordu. Ek olarak film çalışması, 39 roman, bir kurgusal olmayan eser, 4 çocuk öyküleri ve 10 şiir koleksiyonu bulunmaktadır. Daha sonraki yıllarda "The Dean of Author's" ve aşağıdakiler de dahil olmak üzere birçok önde gelen yazar Irving Stone ve Irving Wallace onun rehberliğini aradı. Elli yıl boyunca Ulusal Sanat ve Edebiyat Enstitüsü'nün bir üyesiydi. yıllar. Hayatı yavaşladıkça (son romanını 1975'te tamamladı), ve edebiyat dünyasından daha fazla emekli oldu, iyi bir şansa sahip oldu (ölümüne kadar on beş yıl süren mutlu bir evlilik) ideal bir Los Angeles'taki evlerinde huzurunu denetleyecek bir refakatçi ve Cape Cod, İngiliz doğumlu aktris Hollywood'a gelen Anna Lee ilk kocası yönetmen ile Robert Stevenson 1939'da. Nathans'ın mirası devam ediyor. Jennie'nin Portresi'nin bir başka anlatımı da bir müzikal olarak geliştiriliyor (2009). Nathan'ın komedi oyunu "Juliet in Mantua" (hikaye çizgisi - ya Romeo ve Juliet sahte ölümler düzenleseydi ve Mantua'da sonsuza dek mutlu yaşamak için kaçtılar - yoksa kaçtılar mı? bir film haline getirildi (2009). Bazı çevrelerce, bir sanat ustası olarak tanınır. satirik fantezi - ama satirik belki de içsel bir kesik için çok hızlı kelimelere dökmek istediği şeyin karmaşıklığı. Onun hakkında şöyle demişti yazma hayatı: "Elimden geldiğince - bir teselli kaynağı olmaya çalıştım. dünyayı... bildiklerimle değil, bilmediklerimle - ve Bilemem. Gizemi ve büyüyü önermeye çalıştım. "