Yunanistan'da film yönetmenliği eğitimi aldı ve 40'tan fazla filmde yönetmen olarak çalıştı. yönetmen yardımcısı. 1965 yılında ilk kısa filmini yaptı O kleftis (1965) ve 1967'de ikinci Kısa film, Tzimis o Tigris (1966) birçok ödül kazandı çeşitli festivallerde ödüller kazandı. 1972 yılında ilk uzun metrajlı filmini çekti, To proxenio tis Annas (1972) (Anna's Engagement), Berlin Film Festivali'nde birçok ödül kazandı. Festivali, Londra Film Festivali ve daha fazlası. Altı ayını sürgünde geçirdi 1973'teki Yunan cuntası sırasında. Sonra O megalos erotikos'u (The Büyük Aşk Şarkıları) Manos Hatzidakis'in bu konudaki isteğinden sonra Müzik çalışmalarına dayanan belgesel. 1977'de tartışmalı politik alegori Happy Day'i yönetti. İçinde 1980 yılında yönettiği _Eleftherios Venizelos: 1910-1927 (1980)_ adlı film Yunan politikacının hayatına dayanmaktadır. 1985 yılında Petrina'yı yönetti hronia (Taş Yıllar), siyasi açıdan çalkantılı bir dönemde geçen güçlü bir duygusal dram en iyi kadın oyuncu ödülünü kazanan gerçek bir hikayeden uyarlanmıştır. Venedik Film Festivali'nde büyük bir ticari başarı elde etti. 1989 yılında yönlendirilmiş I fanela me to '9' (1988), bir 1992'de _Isyhes meres tou Avgoustou_ (Avgoustou'da Sessiz Günler) filmini yönetti. August) adlı filmi Berlin Film Festivali'nde özel bir mansiyon kazandı. İçinde 1996 yılında 50'li yılların Yunan tiyatrosuna dayanan _Akropol_ ve ardından 1997'de It's a long road'u yönetti. Yönetmen/oyuncunun babası Alexander Voulgaris ve yönetmen Konstantina Voulgari.