Gizemli, zarif, hafif esrarengiz bir güzelliğe sahiptir, Paris doğumlu Franca Mai'nin kanında dörtte bir oranında Vietnam kanı var Damarlar. Böyle bir varlığa sahip olan Franca, bir yıldız haline gelebilirdi. Fransız ve - neden olmasın - uluslararası sinema. Ne yazık ki onun kariyeri sadece bir çift rolden ibarettir, ilk oynadığı rol iki lezbiyen vampir kadın Jean Rollin'in en iyi filmi "Fascination" (1979) en tatmin edici olanıydı. Daha sonra ara sıra Zig Zag Hikayesi" (1983) filminde bir muhabirin ayakkabılarını, "Zig Zag Story" (1983) filminde bir teröristin Jean Rochefort ile "Le moustachu" (1987) ya da "şiirsel" fahişenin Jean-Daniel Verhaeghe'nin mükemmel TV filmi "Les idiots" (1987). Ve hepsi bu kadar. Sorunları çözmek için daha da kötüsü bu roller kısa ve bazen de neredeyse tamamen silinmişti "Zig Zag Story"'de. Eğer Franca Mai'nin sanata katkısı önemsiz olarak adlandırılabilecek birkaç görünüşle sınırlıydı. Ama Franca Mai hiperaktif bir kadındır ve bu kadarla yetinemez. küçük ve kendini çeşitli şekillerde ifade etmeyi seven biri. O aynı zamanda bir şarkıcı, bir fotoğrafçı, web dergisinin eş editörü e.torpedo.net ve bağımsız bir film yapımcısı ve yapımcı. Bunları giymek İki şapkası vardı, bir dizi alternatif yeraltı kısa filmi yaptı. Şimdi ise en başarılı ifade aracını buldu: edebiyat. Franca 2002-2009 yılları arasında "Momo qui kills" (2002)'den "Crescendo" (2009)'ya kadar en az yedi roman yazdı ve bunların hepsi Fransız eleştirmenler tarafından beğenildi. Eleştirmenlerin hepsi de onun iğneleyici üslubunu, yoksullara ve dışlanmışlara duyduğu empatinin öfkeli ifadesini, karanlık ve umutsuz romantizmini övüyor. Sanatı artık onu Fransız edebiyatının cilalı dünyasında türünün tek örneği haline getiriyor.