Fredi Washington, açık teni ve yeşil gözleri olağanüstü oyunculuk becerilerini sergilemesine çoğu zaman engel olan öncü bir Afro-Amerikan oyuncuydu. İnsanların ırkına ve rengine olan takıntıları nedeniyle yeteneği çoğu zaman göz ardı edildi. Rol aldığı birkaç filmde bir oyuncu olarak muazzam yeteneği gizlenemedi. 1929'da Duke Ellington ile Black and Tan adlı kısa müzikalde dansçı olarak ilk film performansını sergiledi. Hollywood'da, onu Norma Shearer, Joan Crawford, Constance Bennett ve Greta Garbo'dan daha büyük bir yıldız yapacaklarını söyleyen stüdyo yöneticileri tarafından tamamen beyaz olarak "geçmesi" için teşvik edildi. Fredi bunu reddetti. En bilinen rolü, tartışmalı Kırık hayatlar (1934) filmindeki orijinal Peola rolüydü. Paul Robeson ile birlikte The Emperor Jones (1933) filminde ve ten rengi koyulaştırılmış birkaç filmde daha rol aldı. En iyi çalışmalarını Ethel Waters ile birlikte oynadığı "Mamba's Daughters" filmiyle sahnede yaptı. Fredi hiçbir zaman çağdaşları Waters, Josephine Baker ve Nina Mae McKinney gibi zirveye çıkamadı çünkü yeterince "siyah" görünmüyordu. Ancak Fredi, oynadığı birkaç filmde de açıkça görüldüğü gibi, gereken her şeye sahipti ve en iyi işini bir aktivist olarak yaptı. Zenci Oyuncular Birliği'nin başkanıydı ve siyahi oyuncuların eğlence sektöründe adil bir şans elde etmelerine yardımcı oldu. Umarım, bugün onun çalışmalarını keşfeden insanlar onun güzelliğinin ve yeteneğinin parladığını görür ve zamanının çoğu insanının aksine ten renginin ötesine bakarlar.