Pretty Noel Francis, Fox yetenek avcılarının dikkatini çektikten sonra Hollywood'a geldi ve 1929'da bir sözleşme imzaladı. Temple, Texas'ta doğmuş, Dallas'ta büyümüş ve Southern Methodist Üniversitesi ile Columbia'da eğitim görmüştü. Çok az tiyatro geçmişi olan diğer pek çok aday gibi, o da sadece yakışıklılığıyla idare edebileceğini düşünüyordu. Anlaşıldığı kadarıyla Noel'in biraz yeteneği vardı ama belki de onu yıldızlığa taşıyacak kadar değil. 1925'te Ziegfeld Follies'de bir süre oynadı ve Wheeler ve Woolsey ile birlikte "Rio Rita" filminde küçük bir sıçrama yaptı. Ne yazık ki 30'lu yılların başında müzikaller kısa bir süre için moda olmaktan çıktı ve Noel Fox tarafından gözden çıkarıldı. Neyse ki 1932'de Warner Brothers'la tamamen farklı bir tür için anlaştı ve James Cagney (Blonde Crazy (1931)), Edward G. Robinson (Smart Money (1931)), Humphrey Bogart (Up the River (1930)), Edmund Lowe (Guilty as Hell (1932)), George Raft (Under-Cover Man (1932)) ve Paul Muni (Ben bir pranga kaçağıyım (1932)). Noel, yardımcı rollerde küçük esprili bir sarışın olarak çok başarılı olsa da, Warners'daki görev süresi ne yazık ki kısa sürdü ve sonunda stüdyo tarafından terk edildi ve Reform Girl (1933) ve What's Your Racket? (1934) gibi düşük bütçeli Poverty Row yapımlarında (en azından başrol sayılabilecek) rol aldı. Broadway'deki sahne kariyerini canlandırmak için son bir girişimde bulundu ve Kasım 1935'teki tek gösterimden sonra sefil bir şekilde kapanan bir fars olan "Satellite"'da başrol oynadı. Bundan sonra zavallı Noel için her şey tepetaklak oldu. Görünüşü artık solmaya başlamıştı, son üç filmi de Universal'da -yakın arkadaşı Buck Jones'un izniyle- ikinci uzun metrajlı westernler oldu ve 1937'de sinema sektöründen temelli ayrıldı.