La Spezia'da doğan Adriano Rimoldi, 1930'larda tıp eğitimi almak için Floransa'ya taşındı. Tiyatroya olan tutkusu arttıkça, GUF-Teatro sperimentale tarafından düzenlenen bazı öğrenci gösterilerine katıldı ve spiker ve haber sunucusu olarak bir radyo yarışmasını kazandı. İlk rolü, başrolünde Alida Valli'nin oynadığı ve yeni televizyon mecrasını ele alan beyaz telefon komedisi Mille lire al mese'deki (Max Neufeld 1939) bir radyocuydu. Rimoldi, Ferdinando Maria'nın Addio giovinezza! (1940) filmindeki baş karakter rolü Rimoldi'yi yıldızlığa taşıdı. Filmde Rimoldi basit bir terzi (Maria Denis) ile bir femme fatale (Clara Calamai) arasında seçim yapmak zorundadır. Jean Renoir tarafından başlanan ancak Carl Koch tarafından tamamlanan Tosca (1940/41) filminde Rimoldi, Scarpia'nın hapishanesinden kaçmayı başaran ancak daha sonra Tosca tarafından ihanete uğrayan asi Angelotti'yi canlandırır. Daha çok yönetmen Corrado D'Errico (Miseria e nobiltà, 1940; La compagnia della Teppa, 1941; Capitan Tempesta, 1942; Il leone di Damasco, 1942) ile çalışan Rimoldi, Mario Soldati (Tragica notte, 1942), Dino Falconi (Don Giovanni, 1942) ve Christian Jacque (Carmen, 1942; gösterime 1945) ile de çalıştı. Vittorio De Sica'nın I bambini ci guardano /Çocuklar Bizi İzliyor (1943) filmiyle, modern, gerçekçi bir dramda, Isa Pola'nın evliliğini ve aile hayatını mahveden sevgilisi olarak önemli bir başrol elde etmeyi başardı.Alman işgali sırasında Rimoldi İspanya'da çalıştı ve İspanyol sinemasının yıldızı oldu. Sessiz dönemin divası Francesca Bertini ile birlikte rol aldığı Dora la espía (Raffaele Matarazzo 1943) gibi filmlerde başrol oynadı ve ardından Ignacio F. Iquino'nun genellikle İspanyol aktris María Martín ile eşleştirdiği bir düzine filmde rol aldı. Rimoldi 1940'ların sonunda María Martín ile La mano della morta (Carlo Campogalliani 1949), Gino Cervi ve Carla del Poggio ile Sigillo rosso (Flavio Calzavara 1950) filmleriyle İtalya'ya döndü, Capitan Demonio (Carlo Borghesio 1950), yine Martín ile Giovanni Guareschi uyarlaması Gente cosí (Fernando Cerchio 1950), Vivi Gioi ve Camillo Pillotto ve Franca Marzi ile Ultimo perdono (Renato Polselli 1952). Rimoldi 1952'de Garinei ve Giovannini'nin Gran baldoria'sı ile ve 1955'te Italo Alfaro'nun yönettiği Valentino Bompiani'nin Albertina'sında Isa Miranda ile tiyatro komedisine geri döndü. Rimoldi 1954 yılında yeni televizyon mecrasında üç televizyon oyununda rol aldı; Daniele D'Anza'nın yönettiği Wunderbar operetiyle de kendini kabul ettirmeyi başardı. 1950'lerin sonundan 1960'ların başına kadar Rimoldi yine birkaç İspanyol filminde oynadı ve İspanyol TV dizisi Cocina'da (1957-1958) aşçı rolünü tekrarladı. Rimoldi beyaz perdede Kralların Kralı'nda (Nicholas Ray 1961) Melchior'u, televizyonda ise 1963'te Clifford Odets'in Nocturne in New York adlı dramasında oynadı. Rimoldi 1965 yılında Jacques Sernas'ın başrolünü oynadığı İspanyol komedisi Zarabanda Bing Bing'de (José María Forqué 1966) son film rolünü oynadı; aynı yıl Roma'da öldü; Adriano Rimoldi film yönetmeni Matteo Garrone'nin anne tarafından büyükbabasıdır.