İkinci Dünya Savaşı’nın hemen öncesinde, bir kont bir haftasonu av partisi düzenler. Ne var ki av partisi efendilerle hizmetçiler arasında bir köşe kapmacaya dönüşür, ahlaksızlıkta ve zalimlikte birbirleriyle yarıştıkları, acımasız ve umutsuz bir ahlak tablosu çizer. İzleyicinin gözünün yaşına bakmadan drama dönen bu güldürüde, kırda tavşanların katledilmesi, 1940 ilkbaharındaki çatışmaların habercisi değilse de, duyguları konusunda fazlasıyla hilekar bir toplumun aptalca şiddete yönelmesini yansıtır. Dünyanın sonu, en azından bir dünyanın sonu yakındır, der bize bu acı ve karanlık trajikomedi. İlk gösterime girdiği sırada anlaşılmayan, uzun zaman boyunca yerden yere vurulan, yasaklanan, kesilen film savaş sonrasında sinemaseverler tarafından yeniden keşfedilmiş ve övgülere boğulmuştur * "Oyunu kuralına göre oynayan oyunda kalır" ana fikriyle şekillenen hikaye

Oyunun Kuralı

İki kadın, çok az beklentinin olduğu bir dünyada aynı adamı sevmektedir. Budapeşte'de, Liliom bir "halk figürüdür", atlıkarınca çığırtkanlığı yapan, deneyimli atlıkarınca sahibi ve genç, masum bir hizmetçi tarafından sevilen bir serseridir. Hizmetçi Julie, Liliom'la çıktıktan sonra işini kaybeder; Liliom da Julie'yle çıktığı için kıskanç işvereni tarafından kovulur. İki sevgili Julie'nin teyzesinin yanına taşınır; işsizlik onu hadım eder ve yerel bir sansar onu suçla baştan çıkarır. Artık zayıflamış olan Julie, Liliom'un kötü huylarına rağmen ona sadık kalır. Bu arada, marangoz olan katı dul bir adam Julie ile evlenmek ister. Aşkları idealden ziyade tutkulu olan Julie ve Liliom için bu dünyada bir gelecek var mıdır?