İkinci Dünya Savaşı’nın hemen öncesinde, bir kont bir haftasonu av partisi düzenler. Ne var ki av partisi efendilerle hizmetçiler arasında bir köşe kapmacaya dönüşür, ahlaksızlıkta ve zalimlikte birbirleriyle yarıştıkları, acımasız ve umutsuz bir ahlak tablosu çizer. İzleyicinin gözünün yaşına bakmadan drama dönen bu güldürüde, kırda tavşanların katledilmesi, 1940 ilkbaharındaki çatışmaların habercisi değilse de, duyguları konusunda fazlasıyla hilekar bir toplumun aptalca şiddete yönelmesini yansıtır. Dünyanın sonu, en azından bir dünyanın sonu yakındır, der bize bu acı ve karanlık trajikomedi. İlk gösterime girdiği sırada anlaşılmayan, uzun zaman boyunca yerden yere vurulan, yasaklanan, kesilen film savaş sonrasında sinemaseverler tarafından yeniden keşfedilmiş ve övgülere boğulmuştur * "Oyunu kuralına göre oynayan oyunda kalır" ana fikriyle şekillenen hikaye

Oyunun Kuralı

Fransa'nın göbeğindeki küçük bir köyde hayat sükunet içinde akmaktadır. Ancak panayır göstericileri karavanlarıyla köye gelince işler değişir. Dönme dolap, piyango, bando ve gezici sinema içeren bir karnaval kurulur. Köyün postacısı François burada Amerikan posta hizmetleri hakkında bir filme rastlar ve tüm köy halkının da yüreklendirmesiyle postayı "Amerikan usulü" dağıtmaya koyulur.

Bayram Günü

Julian için yukarı doğru hareketlilik için hiçbir engel yoktur. Kariyer hedeflerini Napolyon sonrası dönemin kilisesine yönlendirmesi beklenirken, yoğun romantik ilişkileri onu kontrol edemediği bir hızla ileriye doğru iter.

Kızıl ile kara

Hayalperest bir Fransız besteci, kendisini tarihin içinde koşuşturan güzel bir figür olarak görür.