Lee Loughnane, kurucu üye ve trompet sanatçısı Chicago rock grubuyla birlikte Chicago'da müzikal bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi, Illinois. Babasından etkilenerek (aynı zamanda bir trompet oyuncu), Lee neredeyse en başından beri enstrümanda mükemmeldi, hatta All Star Katolik Lisesi bandosunda yer aldı. O devam etti De Paul Üniversitesi'ndeki eğitimini gitarist Terry Kath ile olan arkadaşlığı sayesinde ("Biz thieves"), Loughnane davulcu Danny Seraphine ve nefesli çalgılar çalan Walt Parazaider. Parazaider, bir rock 'n roll grubu kurmaya çalışırken Loughnane'ı provalara katılması için cesaretlendirdi. İlk başta grup The Big Thing olarak biliniyordu. Sonunda, The Chicago Lee'nin rolü (başlangıçta) tromboncu Jimmy'yi çalmaktan ibaretti. Pankow'un pirinç aranjmanları ve arka plan vokalleri. Onun boğuk gibi şarkılarda baş şarkıcılara destek veren bir varlıktı. Anybody Really Know What Time It Is? " Zamanla şarkı söylemeyi de başardı biraz kurşun - ve iyi (örneğin, "Song of the Evergreens"). Onun sesi az kullanılan bir Chicago varlığı olarak nitelendirilmelidir (bu günlerde yaşıyor, o sık sık "Wishing You Were Here" ve "Happy Man" şarkılarını söyler ve harika bir Bir trompetçi olarak, kariyerinin başlarında iyi bir trompetçiyken bugün harika bir tanesine. Başlangıçta bir Getzen adamı olan Loughnane'ın soloları Chicago'nun ilk albümlerinde ilginç ve sıra dışı bir tarz sergiliyor, Bazı süslü dudak hareketleri ve ara sıra üst kayıtları (bazı kayda değer erken çalışmalar "Beginnings," "The Approaching Storm," "Movin' In," "State of Union," ve out-take "Altıncı His"). Hünerleri göz önüne alındığında, Loughnane'i kızdırmış olmalı. Chicago bazen albümlerinde konuk trompetçiler kullanırdı ve oturumları (özellikle, Maynard Fergusen "Chicago 13" ve eski Tower of Chicago 17"'deki güçlü oyuncular). Kariyerinin ortasında Loughnane sigarayı bıraktı, yeni bir öğretmen aldı ve Getzen'ini bir Claude Gordon ile değiştirdi. büyük bir delik ile ("Hollanda tünelini havaya uçurmak gibi"). Yeni bir bir dizi nefes egzersizi ve yeni bir dil kullanma yöntemi geliştiren Loughnane Bir canavara dönüştü. Bir yazar olarak da gelişti. Ünlü, Peter'ın nasıl Cetera, "Chicago VII." için Lee'nin "Call On Me" bestesini kurtarmak zorunda kaldı; Daha sonraki Loughnane besteleri arasında "Together Again," "This Time," ve "No Tell Lover." "Hot Streets" (1978) ile Loughnane bazı pirinç düzenlemeleri yaparak Pankow bölgesine giriyor. Onun yeteneği bu konuda büyüdü ve "Chicago: What's It Gonna Be, Santa? " (Noel albümü) gibi harika melodilerde olgunlaşmış becerilerini sergiliyor "Let It Snow" "Sleigh Ride" ve "Child's Prayer" (canlı, Loughnane Loughnane, grubun en cana yakın üyelerinden biri olarak Dört kez evlenmiş ve birkaç çocuğu var. Uzun, ince ve Önceleri ara sıra sakallı olan Loughnane'ın saçları ağardı ve biraz kilo aldı. Maynard Fergusen'a çok benziyor. O 1990'larda küçük bir kalp krizi geçirdi ve o zamandan beri O zamandan beri kendine daha iyi bakıyor. Röportajlarda, açık sözlüdür ve Komik. Anlatılanlara göre, iyi bir adammış. Kesinlikle, Kath, Robert Lamm, ve Pankow ilk yıllarda daha fazla ilgi gördü - ve Cetera Ama Loughnane'in evrimi son zamanlarda daha çok kamuya mal oldu. Chicago taraftarları arasında tartışılıyor ve bu kesinlikle Onu.