Film, dört ana bölümden oluşuyor. Sırasıyla, barlarda fahişeliğe zorlanan genç bir kadının; şeker kamışı tarlasının uluslararası bir Amerikan şirketine satıldığını öğrenen ihtiyar bir çiftçinin; emperyalizme karşı isyan bayrağı açan devrimci bir öğrencinin ve son olarak, başta silahlı mücadeleye karşı olsa da, devlet terörü karşısında gerilla harekete katılmayı seçen yoksul bir köylünün hikayelerine tanık oluyoruz. Tüm bu episodlar, Küba’yı temsil eden, şairane dış sesle birbirine bağlanıyor. Yer yer Sovyet propaganda filmlerinin, özellikle de Eisenstein’ın etkisinin hissedildiği filmin en büyük özelliği, devrime giden yolda kahramanlaşan isimlere hiç yer vermeden, tamamen sıradan insanların hikâyelerine odaklanması.

Ben Küba

Juan, Madrid'den ve Endülüs kıyısındaki bir madende çalışan kız kardeşi Ana ile olan ensest ilişkisinden kaçar. Yerel bir tezgâhtar kız olan Rosario ile arkadaşlığı romantizme dönüştüğünde, Ana ilişkilerini yeniden canlandırmak için ortaya çıkar. Juan önce direnir ama Ana, Juan'ın sevebileceği tek erkek olduğunu söyleyerek kalır. Juan Rosario'dan uzaklaşır. Madenin sorunları vardır: Kötü depolanmış radyoaktif atıkların neden olduğu yüksek kanser oranları. Yabancı bir güvenlik mühendisi olan Petersen, Ana ile bağlantı kurmaya çalışır, reddedilir ama deniz kıyısındaki bungalovunda kalmasına izin verir. Juan, Ana'nın gitmesini istemek için onu arar, ancak Petersen ile tartışır. Ölüm, arzu ve özlem birbirini kovalar.

Rüzgâra Karşı

Amerika Birleşik Devletleri'nde profesör olarak çalışan İspanyol mühendis Teodoro, izinli olduğu bir yılın tadını çıkarmak için İspanya'ya döner.