Frank Nelson, görür görmez sizi güldüren, sonra ağzını açıp tekrar gülmeye başlamanıza neden olan, anında tanınabilir yüzlerden birine sahip çok yönlü bir karakter yeteneğiydi! Kısa boylu komedyen, kendine özgü kesilmiş bıyığı ve patentli vokal sloganıyla ("Eeeeee-yeeeeeeesss? ") altmış yılı aşkın bir süre boyunca filmlerde, televizyonda, radyoda ve seslendirmelerde izleyicilerin komik kemiklerini gıdıklamaya devam etti. Bu farklı tavırları ve kişilik tuhaflıkları televizyonda ve animasyon filmlerinde sık sık parodileştirildi. Burada, orada ve her yerde, özellikle de 50'li ve 60'lı yıllarda TV'de görülen Frank, genellikle Jack Benny ve Lucille Ball gibi TV'nin en iyi komedyenlerine karşı alaycı, patlak gözlü, öfkeli bir folyo rolündeydi.6 Mayıs 1911'de doğan Frank Brandon Nelson, 15 yaşında Denver radyosunda spiker olarak çalışmaya başladı. Nelson 18 yaşındayken şansını Hollywood'da denemeye karar verdi ve yerel radyo dramatik şovlarında genellikle başrolü oynayarak hemen iş buldu! Ulusal pazara ulaşan ilk popüler çalışması 1932 yılında Groucho Marx ve Chico Marx'ın rol aldığı "Flywheel, Shyster, and Flywheel" adlı sitcom radyo programıydı. Diğer "başrol" vokalleri arasında "The Three Musketeers" ve "Calling All Cars" vardı."1936'da Frank, Fugitive in the Sky (1936), Kara Alay (1937), Hold 'Em Navy (1937), International Crime (1938) ve Gang Bullets (1938) gibi filmlerde kredisiz spiker rolleri oynayarak filmlere girdi, ancak bundan çok az şey elde etti ve savaş zamanı radyosuna odaklanmaya devam etti. Çok sayıda radyo seslendirmesinden sonra, Frank'in yumuşak suratı sonunda Benny'nin son derece popüler radyo şovunda Jack Benny'nin maskarası olarak "second banana" popülerlik kazandı. Nelson ilk olarak yıllar önce 1930'ların sonlarında programda çalışmaya başladı ama sonunda çeşitli telaşlı ya da küçümseyici müşteri hizmetleri tiplerini canlandırarak düzenli bir rol aldı. The Great Gildersleeve,"" "Burns and Allen Show," ''Fibber McGee and Molly," "The Bing Crosby Show," gibi günün en iyi radyo programlarında geniş bir vokal yelpazesi sundu; "The Eddie Cantor Show," "The Bob Hope Show" ve "Abbott and Costello," her biri onun neşeli, cırtlak sesi ve "slow burn" komik çekimlerinden yararlandı. En küçük hizmetkâr/profesyonel rollerinde bile göze çarpabilirdiDramatik alandaki bariz yeteneklerine rağmen, Frank kamera karşısında en çok komik desteğiyle tanınacaktı. Genellikle titiz bir memur, ajan, patron, komşu ya da tabii ki spiker olarak karşımıza çıkan Frank'in İkinci Dünya Savaşı sonrası filmleri arasında Down Memory Lane (1949), The Milkman (1950), You Never Can Tell (1951), Bonzo Futbolcu (1952), Remains to Be Seen (1953), Şöhret Delisi (1954) ve Benim İçin Öp (1957) sayılabilir.) 1949'da So You Want to Get Rich Quick (1949) adlı kısa filmde rol aldı ve George O'Hanlon'un başrolünü oynadığı Joe McDoakes "So You Want to..." komedi dizisinde kendine özgü komiklik anlayışını diğer birkaç filme ekledi.AFRA'nın (Amerikan Radyo Sanatçıları Federasyonu) 1937'de (AFTRA (Amerikan Radyo ve Televizyon Sanatçıları Federasyonu) olmadan önce) kurucu üyesi olan Frank, 1954'ten 1957'ye kadar AFTRA'nın başkanlığını yaptı ve oyuncular için makul emeklilik planlarının güvence altına alınmasında yol gösterici bir güç oldu. Zamanında pek çok sitcom'da rol alan Frank, The Jack Benny Program'da (1950) on beş yıl boyunca düzenli olarak çalıştı ve I Love Lucy'de (1951) her yıl konuk sanatçı olarak yer aldı. Ayrıca Our Miss Brooks (1952), Make Room for Daddy (1953) ve Sanford and Son'ın (1972) çeşitli bölümlerinde farklı karakterler olarak eğlenceli bir şekilde yer aldı. Dahası, I Love Lucy'nin (1951) ilk birkaç yılında çeşitli kuşatılmış rollerde göründü, ancak dizinin sonuna doğru Frank ve radyonun " Altın Çağı'nın " bir başka önemli sesi Mary Jane Croft, Ricardo'nun Connecticut'lı komşuları Frank ve Betty Ramsey olarak yinelenen roller için işe alındı. Ayrıca "Blondie," "Private Secretary," "The Real McCoys," "Pete and Gladys," "The Lucy Show," "The Addams Family," "Petticoat Junction" ve "Alice gibi popüler komedi şovlarına konuk oldu."Sesli animasyonlara gelince, Frank "Bay Magoo," gibi 60'ların çizgi filmleri için çeşitli sesler sundu, ancak en iyi şekilde Hanna-Barbera ekibi tarafından, özellikle Taş Devri (1960) ve Jetgiller (1962) tarafından kullanıldı. Ayrıca 70'lerin Dinky Dog (1978) animasyon serisinde "Uncle Dudley" karakterini seslendirdi ve "Calvin and the Colonel," "Bozo the Clown," "The Smurfs" ve "Garfield and Friends" gibi çizgi filmlere kısa vokal lezzeti kattı.Hayatının sonlarına doğru Frank'in sesi 80'lerin animasyon dizisi Snorks'ta (1984) sıkça yer aldı. 1980'ler boyunca McDonald's reklamlarında ünlü sloganı kullanıldı. Frank iki kez evlendi - karakter oyuncuları Mary Lansing (radyoda tanıştı ve ona iki çocuk doğurdu) ve daha sonra Lucy&# 39;nin sitcomunda da yer alan Veola Vonn. 1985'in yaz sonunda kanser teşhisi konan Frank, bir yıl sonra 12 Eylül 1986'da Los Angeles'ta 75 yaşında öldü. Forest Lawn Memorial Park Mezarlığı'na defnedildi.