Isabel Dean 50 yıla yayılan kariyerinde yetenek ve çok yönlülük sergilerken, başlangıçta verdiği büyük sözü hiçbir zaman yerine getiremedi. İri gözleri ve klasik yontulmuş yüz hatlarıyla, en çok zarafet ve terbiye sahibi patrisyen hanımefendilerin temsilcisi olarak tanındı. Çok daha fazlasını yapabileceği, sahnede hem klasikler hem de çağdaş drama alanında yaptığı çalışmalarla kanıtlandı, ancak bunların çoğu taşra tiyatrolarında yapıldı, kısmen şüphesiz kariyerinin başlarında West End'in önde gelen tiyatro yöneticisi "Binkie Beaumont"'u gücendirdiği için. Isabel Hodgkinson 1918 yılında Staffordshire, Aldridge'de doğdu. İlk tutkusu bir sanat öğretmeni olmaktı. Birmingham Sanat Okulu'nda resim eğitimi aldı ve 1937'de Cheltenham Repertory Company'ye sahne sanatçısı olarak katıldı. Kısa süre içinde hem oyunculuk dersleri alıyor hem de kumpanyada küçük roller üstleniyordu. "Büyüleyici görünüşüyle bu kaçınılmazdı, " diye yorumladı kumpanyadan biri daha sonra.Brighton ve Norwich'teki repertuar şirketlerinde rol aldıktan sonra, Londra'daki ilk çıkışını 1 Mayıs 1940'ta Agatha Christie'nin gerilim romanı Peril at End House'un uyarlamasında Maggie Buckley rolüyle yaptı ve bunu Robert Atkins'in Regent Park'ta sahnelediği All's Well That Ends Well'de oynadığı Shakespeare rolü Mariana izledi. Büyük çıkışını 1943'te John Gielgud'un Phoenix'teki ünlü Congreve'in Love for Love oyununda Jenny'yi oynayarak yaptı. Ertesi yıl Gielgud'un Haymarket'teki repertuvar kumpanyasına katılması istendi, yine Love for Love'da Prue'yu oynadı, aynı zamanda Gielgud'un Hamlet oyununda Ophelia rolünde Peggy Ashcroft'un yedeği oldu (büyük aktör bu rolü son kez oynadı). Ashcroft hastalandığında birkaç kez Ophelia'yı oynadı ve bunu Harold Hobson'a göre "güzel olduğu kadar keskin bir şekilde tanımlanmış" olan A Midsummer Night's Dream'deki Hermia performansıyla izledi.Beaumont ondan Gielgud'un kumpanyasıyla Hindistan turnesine çıkmasını, ancak Coward'ın Blithe Spirit'inde hizmetçi rolünü oynamasını ve yine Ophelia'nın alt stajını yapmasını istediğinde, reddetti ve Beaumont onu nankör olarak gördüğünü açıkça belirtti. Bir daha asla onun menajerliği için çalışmadı ve West End'de çok az sahneye çıktı. Bunun yerine Oxford, Brighton ve Boltons Tiyatrosu'nda, aralarında parlak bir Juliet'in de bulunduğu başrollerde oynadı. 1956'da Westminster'daki gerilim filmi The Night of the Fourth'ta Mary Dallas'ı oynamak üzere West End'e döndü ve üç yıl sonra Fortune'daki J.P. Donleavy'nin The Ginger Man adlı hit yapımında genç bir öğrenci tarafından baştan çıkarılan Katolik kiracı Bayan Frost'u canlandırdı. Nigel Kneale'in son derece popüler bilim-kurgu ve korku karışımı The Quatermass Experiment (1953) adlı 30 dakikalık altı bölümden oluşan ve canlı olarak yayınlanan dizisinde baş kadın rolünü üstlendi. Dean, astronot kocası bir görevden uzaylı enfeksiyonuyla dönen ve bunun sonucunda sebze benzeri bir yaratığa dönüşen bilim adamını canlandırdı. Başarılı bir radyo komedi dizisi olan A Life of Bliss, orijinal yıldızı George Cole'un beceriksiz bekar kahramanı olarak televizyona aktarıldığında, Dean onun açık sözlü kız kardeşi Anne rolünü üstlendi.Diğer televizyon rolleri arasında Jane Austen'ın Sense and Sensibility, David Mercer'ın The Parachute (John Osborne'un annesi olarak), Julian Bond'un 13 bölümlük dizisi A Man of Our Times ve lüks bir apartman bloğunda oturan ve sakinlerinin hikayelerinin hikaye arayan bir dedikodu yazarı tarafından birbirine bağlandığı yüksek tonlu bir pembe dizi olan 199 Park Avenue yer aldı. Dean'in kocası William Fairchild tarafından yaratılan ve yazılan dizi haftada iki kez yayınlanıyordu, ancak sadece dokuz hafta sürdü. (Morning Departure, The Malta Story ve Star! gibi senaryoların yazarı Fairchild ile 1953 yılında yaptığı evlilik yetmişli yılların başında sona erdi) Tiyatroda, aralarında John Osborne'un A Hotel in Amsterdam (1968) adlı oyununun Royal Court yapımı olan ve West End'e taşınan oyununun da bulunduğu birçok çağdaş oyunda ve Orton'un What the Butler Saw ve John Bowen'ın tüyler ürpertici Robin Redbreast adlı oyunlarının taşra yapımlarında başarılı oldu. Rattigan'ın The Deep Blue Sea'sinde (1971'de Guildford'da ve 1972'de Nottingham'da) Hester rolüyle bir kez daha Peggy Ashcroft'un izinden giderek kayda değer bir başarı elde etti. Bir Yüksek Mahkeme yargıcıyla evli olan ve genç bir hava kuvvetleri pilotuyla umutsuz ve saplantılı bir ilişki yaşamak için kocasını terk eden din adamının kızını canlandırdığı iç burkan rol, Dean'in yeteneklerinden her zaman gerektiği gibi yararlanılmadığını açıkça gösteriyordu. 1977'de, Ophelia rolünden bu yana ilk kez Gielgud'la birlikte, Julian Mitchell'in Ulusal Tiyatro'daki Half Life oyununda oynadı.Dean'in sinema kariyeri 1943'te The Man in Grey'deki küçük bir rolle başladı. Daha sonraki filmleri arasında Lean'in The Passionate Friends (1948) ve Sidney Gilliatt'ın The Story of Gilbert and Sullivan (1953) filmleri vardı; bu filmde Robert Morley'in Gilbert'inin karısı olarak komik bir zarafetin timsaliydi. "Aşkın bir dehayla evli olmak nasıl bir duygu?Mikado'nun son rötuşlarını yaparken kocasına sorar. Sanırım bunu hep kanıksamışımdır, hayatım," diye cevap verir. Alexander Mackendrick'in A High Wind in Jamaica'sında, filmin ilk sahnelerinde Viktorya dönemi anneliğinin güzel ve dokunaklı bir resmini sunar. West End sahnesinde son olarak Hugh Whitemore'un Breaking the Code (1986) filminde Alan Turing'in (Derek Jacobi) trajik annesi rolünde göründü. Birkaç yıl önce eleştirmen Harold Hobson şöyle yazmıştı: "Kendi sahnemiz, baş mücevheri Peggy Ashcroft olan aktrisler açısından zengindir - ve en az değer verilen Isabel Dean'dir."Dean 1997'de 79 yaşında öldü.