Fahişe annesinin onu anne karnında öldürmeye çalışmasından yirmi üç yıl sonra Helen'in psikolojisi hâlâ bozuktur. Bir kazada travmatik bir kafa travması geçirdiğinde daha da kötüleşen bir zihniyet. Hastanede uyandığında, Helen'in beyninde bir tümör olduğu ve bunun da karanlık hayaller görmesine, bedensiz sesler duymasına ve tuhaf bir genç kadının her yerde var olmasına neden olduğu anlaşılır. Çok geçmeden, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı ve acımasız eylemlerinin zar zor hatırlandığı yürüyen bir kabusun içinde kaybolan Helen'in çatlak ruhunun içinde her ne varsa, dışarı çıkmak için hiçbir şeyden vazgeçmeyeceği çok açık hale gelir.