PEQUE Gallaga, geçtiğimiz günlerde 19 Eylül'de Filipinler Kültür Merkezi'nde düzenlenen 32. Gawad Urian sırasında Manunuri ng Pelikulang Pilipino tarafından Film Yapımında Yaşam Boyu Başarı için Natatanging Gawad ödülüne layık görüldü. Saygın film eleştirmenleri topluluğu Manunuri'nin kurucu üyesi olan Ulusal Sanatçı Bienvenido Lumbera, Gallaga'nın "Filipinli sinema sanatçısının özü " olduğunu ve Gallaga'nın Filipin sinemasını seven herkes tarafından "film endüstrisinde güneş tamamen batmadan önce "onurlandırılmasının uygun olduğunu söyledi."Ana akım sinemanın kaderindeki iniş çıkışlar, gişe rekorları kıran ve ticari türlerin, özellikle de korku ve fantastik filmlerin başarılı bir şekilde yeniden yapımını gerçekleştiren ciddi bir sinemacı olan Gallaga'nın şahsında da kendini gösteriyor. Ana akım ticari sinema zorlanırken, bağımsız ve stüdyo dışı filmler canlılık ve direnç göstermiş, hatta Filipin filmlerini yeni bir küresel üne kavuşturmuştur. Bu umut kıpırtılarının bir kısmı, akıl hocalığı ve teşvikini Gallaga'nın özverili vesayetine borçlu olan gelişmekte olan bölgesel sinemadan toplanabilir. Gallaga birçok Urian ödülü kazanmıştır: 1982'de "Oro Plata Mata" ile En İyi Yönetmen; 1976'da "Ganito Kami Noon, Paano Kayo Ngayon? " (Laida Lim Perez ile birlikte) ile En İyi Yapım Tasarımı ve "Manila By Night: City After Dark" ile 1980 yılında yayınlandı. Gallaga, Eddie Romero'nun yönettiği "Ganito Kami Noon..." ile ünlendi. Bu önemli tarihi film Brocka'nın "Insiang," Ishmael Bernal'in "Nunal sa Tubig," Lupita Concio'nun "Minsa'y Isang Gamu-Gamo," Gerry de Leon'un "Banawe," filmleriyle aynı yıl gösterildi; Mike de Leon's "Itim," Mario O' Hara's "Tatlong Taong Walang Diyos," ve Gil Portes'in ilk filmi, "Tiket Mama, Tiket Ale, Sa Linggo ang Bola" - 1976'yı Filipin sinemasının ikinci altın çağının zirvesi haline getirdi. Gallaga'nın erken dönem kariyeri, büyük sinemacıların birbirlerini etkilemek zorunda olmadıkları gerçeğini ortaya koymaktadır; daha pratik olarak, çoğu zaman farkında olmadan bir tür çıraklık ilişkisi içinde birbirleriyle çalışırlar. Brocka, Romero ile senaryo yazarı olarak çalışmıştı; Mike de Leon ise Brocka ve daha sonra Romero ile görüntü yönetmeni olarak çalışmıştı. De la Salle Üniversitesi'nde Ticaret ve Liberal Sanatlar bölümlerini bitiren ancak kısa bir süre Santo Tomas Üniversitesi'nin mimarlık okuluna kaydolan Gallaga, Romero ve Bernal ile (özellikle "Manila By Night" filminde) yapım tasarımcısı olarak çalışmıştı. Aynı zamanda aktör olan Gallaga, "Tatlong Taong Walang Diyos" ve Brocka'nın "Gumising Ka, Maruja" (1978) filmlerinde rol aldı.Gallaga, ikinci yönetmenlik denemesi olan "Oro Plata Mata" (1982) ve daha sonra tartışmasız en iyi iki filmi olan "Scorpio Nights" (1985) ile tam teşekküllü bir film yapımcısı haline gelecekti. Her iki filmde de Gallaga, yönetmenlik vizyonunun genişliğini ve sanat yönetmenliği yeteneğini gösterir ve hangisinin hangisi olduğunu söylemek zordur. Gallaga, "Oro," filminin de yazarı olduğu için, klasik auteur teorisini yıkmış ya da tam anlamıyla somutlaştırmış olabilir: yazar ve yaratıcı bir arada. Aynı cesareti "Virgin Forest" (1985), "Unfaithful Wife" (1986) ve korku türünü yeniden yorumladığı çok başarılı "Shake, Rattle and Roll" serisinde de sergileyecektir. Onun "Once Upon a Time" (1988) filmi de Filipin folklorunun bir başka parlak yeniden yorumudur ve Dolphy, Filipinli cehennemlik tikbalang'ın efsanevi rolünü oynar. Ve "Gangland" (1998), Brillante Mendoza'nın "Tirador" ve Jim Libiran'ın "Tribu." gibi kışkırtıcı filmlerinde ortaya çıktığı gibi, günümüzün cesur kentsel sokak dramasını başlatmış olabilir; Gallaga, misafir sanatçı olarak bulunduğu ve La Salle Üniversitesi'nde tiyatro ve film dersleri verdiği memleketi Bacolod'da film çekmeye devam ediyor. Jay Abella, Manny Montelibano, Vicente Groyon ve Richard Somes gibi geleceğin film yapımcılarına ve medya sanatçılarına danışmanlık yaptı. Cesur bir vizyona ve inanılmaz bir dayanıklılığa sahip çok yönlü bir sanatçı olan Gallaga, sinema sanatının az sayıdaki yaşlı devlet adamlarından biri haline gelmiştir.