Bu deyim artık Oxford Alıntılar Sözlüğü'ne girmiştir. "Saat ikiye çeyrek var," spiker şöyle seslenirdi. "Bu, evdeki anneler ve çocuklar için BBC Light Programıdır. Müzik için hazır mısınız? Müzik durduğunda, Daphne Oxenford sizinle konuşmak için burada olacak." "Müzik" - Faure'nin Dolly Süiti'nden Berceuse - ülkenin dört bir yanındaki okul öncesi çocuklardan oluşan bir izleyici kitlesinin sakinleşmesi için bir işaretti. Ardından, 1950'den 1971'e kadar programın düzenli hikaye anlatıcısı olarak (diğerleri Julia Lang ve Dorothy Smith), Daphne Oxenford günün hikayesini okurdu. Radyo tarihçisi Paul Donovan, "Çok az radyo anısı bu kadar gözleri buğulandırır" dedi. Ancak Daphne Oxenford televizyonda da yer aldı - özellikle Coronation Street'in ilk bölümlerinde. 1960 ve 1963 yılları arasında Esther Hayes'i canlandırdı ve ilk kez ikinci bölümde yer aldı. Karakter suçlu bir erkek kardeşi olan evde kalmış bir kız olmasına rağmen, rolün sıkıcı olduğunu düşündü ve birkaç yıl sonra ayrıldı, nihayet 1971 ve 1972'de konuk oyuncu olarak geri döndü ve son olarak Ernest Bishop ile Emily Nugent'in düğününde görüldü. Daphne Oxenford aynı zamanda 26 yıl boyunca Granada Televizyonu'nun İngiliz basınına yönelik saygısız haftalık anketi What the Papers Say'in düzenli sesiydi ve bu programda magazin gazetelerinden The Daily Telegraph'a kadar çeşitli yayınlardan alıntıları genellikle varsayılan seslerle ifade etmesi gerekiyordu. Bir muhasebecinin kızı olan Daphne Margaret du Grivel Oxenford, 31 Ekim 1919'da Londra'nın kuzeyindeki Barnet'te doğdu. Okuldan sonra Swiss Cottage'daki Embassy Oyunculuk Okulu'nda, daha sonra da Central School of Speech and Drama'da Sybil Thorndike'ın kız kardeşi Eileen'in yanında eğitim gördü. Savaş sırasında kısa bir süre bir bankada ve daha sonra sansürcü olarak çalıştı, ancak insanların özel yazışmalarını okumaktan nefret etti ve ENSA'ya katılarak askerleri eğlendirdi ve VE-Day'den sonra Almanya'da radyo için yayın yaparak zaman geçirdi. Daha sonra 1945 yılında Sonnie Hale ve Nellie Wallace ile birlikte That'll Be The Day adlı revüde yer aldı. İlk radyo görevi 1947'de okul radyosu için Let's Join In! oldu, ardından 1949'da Lyric (Hammersmith) ve Globe Tiyatrolarında çalıştığı bir gösteri olan Oranges and Lemons ile televizyonda ilk kez yer aldı. Ayrıca 1947'de Lyric ve Globe'da Joyce Grenfell ve Max Adrian ile birlikte çalıştığı sahne revüsü Tuppence Coloured'ın televizyon uyarlamasında da yer aldı. Daphne Oxenford, 1950'den itibaren Listen With Mother ile yaptığı düzenli radyo çalışmalarına rağmen sahne kariyerini geliştirmeye devam etti. Manchester'daki Library Theatre'da, daha sonraki film versiyonunda Joyce Grenfell tarafından canlandırılan oyun metresi Miss Gossage rolünü oynadığı The Happiest Days Of Your Life ve Candida (her ikisi de 1955) yapımlarında rol aldı. 1969'da aynı mekânda Spring And Port Wine ve Relatively Speaking oyunlarında rol aldı. 1979'da TS Eliot'ın The Family Reunion adlı oyununun yeniden sahnelenmesinde Violet'i canlandırdı ve Edward Fox'un başrolünde oynadığı oyun Manchester'daki Royal Exchange'de ve ertesi yıl West End'e transfer olduğunda Vaudeville'de sahnelendi. Ekim 1990'da Nottingham Playhouse'da Oscar Wilde'ın The Importance of Being Earnest oyununda Bayan Prizma rolüyle sahneye çıktı ve 1991'de Royal Exchange'de The Doctors' Dilemma oyununda Emmy rolüyle Manchester'a döndü. Ertesi yıl Library Theatre'da On Golden Pond filminin sahne versiyonunda Ethel Thayler'ı canlandırdı. Daphne Oxenford 1956'dan itibaren arkadaşı Joyce Grenfell ile birlikte Joyce Grenfell Requests The Pleasure adlı komedi programında düzenli olarak televizyonda göründü. John Mortimer'in otobiyografik filmi A Voyage Round My Father'da (1969) anne rolündeydi. 1970'ler ve 1980'ler boyunca Jimmy Tarbuck, Les Dawson ve Dick Emery ile birlikte çok sayıda komedi dizisinde, Play For Today kuşağında dramalarda ve Some Mothers Do Have 'Em, Rising Damp ve Man About The House gibi popüler sitcomlarda yer aldı. To The Manor Born'da (1979-81) köy bakkalı Bayan Patterson'ı canlandırdı. 1980'ler ve 1990'lar boyunca The Bill, Brookside ve Casualty gibi televizyon dizilerinde cameo olarak görünmeye devam etti. 2002 yılında Prens William'ın hayatını anlatan bir Amerikan televizyon biyografik filminde Ana Kraliçe'yi canlandırdı. Rolüne uygun görünmesine rağmen, bazı repliklerden rahatsız oldu ve Ana Kraliçe'nin asla "when the chips are down" demeyeceğini söyleyerek protesto etti. Ancak kendisine Amerikalı izleyicilerin diyalogları anlaması gerektiği söylendi. Daphne Oxenford'un sinema filmleri arasında Frankenstein Must Be Destroyed (1969), That'll Be The Day (1973) ve All Creatures Great And Small (1974) filmindeki Bayan Pumphrey rolleri bulunmaktadır. 1951 yılında David Marshall ile evlendi. Essex'e taşındıkları 2001 yılına kadar Altrincham, Cheshire'da yaşadılar. Kocasının 2003'teki ölümünden sonra Northwood'daki Denville Hall'da bulunan aktörlerin huzurevine taşındı ve burada The Royal (2003), Midsomer Murders (2004), Heartbeat (2004-05) ve Doctor Who'da (2008) rol alarak ara sıra televizyon işleri yapmaya devam etti. Kendisi 93 yaşına kadar yaşamıştır.