Carlos Hugo Christensen 1914 yılında Santiago del Estero, Arjantin'de doğdu. Latin Amerika'nın en üretken film yapımcılarından biri olarak kabul edilir Film endüstrisinin öncülerinden biri olarak edebiyat sevgisi cinselliğe karşı ileri görüşlü tutumu, benzersiz bir nokta ile sonuçlandı kırklı ve ellili yılların Arjantin sinemasını besleyen bakış açısı alametifarikası olan cüretkârlık ve örtülü erotizm dokunuşu. Gibi filmler "SAFO, Historia De Una Pasión" (1943), Mecha Ortiz ve Roberto Escalada, ima edilen bir cinsel karşılaşmadan sonra içilir veya "El Ángel Desnudo" (1946), Arjantinli ünlü ekran tanrıçası Olga Zubarry'nin filminin ilk çıplak sahnesinde çıplak sırtını kameraya gösterdi. Arjantin tarihi ya da Tilda Thamar'ın oynadığı "Adan y la Serpiente" (1946) Latin Amerika'da ilk kez iki parçalı bir mayo sergiledi film, cinselliğin sınırlarını zorladı ve pek çok tartışmaya yol açtı. Christensen'in Peron karşıtı düşünceleri 1954'te politikaya atılmasıyla sonuçlandı. en büyük zulmünün bir parçası olarak Arjantin'den sürgün edildi. sanatsal topluluk ve entelektüel sınıfla tanıştı. Christensen bu sayede Brezilya'ya gitti ve burada ilk Orada çekilen Technicolor film, "Meus Amores No Rio," ki bu film Berlin Uluslararası Film Festivali'nde Altın Berlin Ayısı ödülüne aday gösterildi 1959'da festival. Dünyaca ünlü Arjantinli yazarın çağdaşı Jorge Luis Borges'i uyarlayan tek yönetmen olan Christensen Borges'in birçok kısa öyküsü beyazperdeye aktarıldı. "La Intrusa," iki kadın arasındaki ilişkiye odaklanan uzun metrajlı bir film. sinemalarda yasaklanan homoseksüel gauchos (Arjantinli kovboylar) filmi Latin Amerika'nın her yerinde, ancak 1980'de Montreal Uluslararası Film Festivali'nde Brazil'i yönetti. 70 yıla yayılan kariyeri boyunca 55 filme imza attı, bunların çoğu Bunların çoğu komedi, melodram ya da kara filmdir. yazdı, yönetti ve yapımcılığını üstlendi. Filmlerinin her biri çok sayıda ödül aldı. En İyi Yönetmen ve En İyi Film ödülleri de dahil olmak üzere sayısız ödül festivallerde ve ödül törenlerinde yer almıştır. Onun birçok eseri arasında sinemasal ayrımlar, uluslararası alanda en dikkate değer olanlardan bazıları dahil: Festival Büyük Ödülü (Adaylık), Cannes Uluslararası Film Festival for "La Ballandra Isabel Llego Esta Tarde" (1951); Venedik Uluslararası Film Festivali, Resmi Seçki, Brezilya, "Maos Sangrentas" (1955); Altın Berlin Ayısı (Adaylık), Berlin Uluslararası Film Meus Amores No Rio" (1959) filmiyle festivale katılan Christensen, en çok film çalışmalarıyla tanınmasına rağmen, aynı zamanda başarılı şair, ilk şiir kitabı "El Libro del Primer Amor" henüz 18 yaşındayken. Bir sonraki şiirsel derlemesi "El Mar Ante La Playa," kısa bir süre sonra büyük bir eleştirmen beğenisiyle yayınlandı ilk kısa öyküsü "Adolescencia." Edebiyatla donanmış başarı elde edince Filosofi ve Edebiyat Fakültesi'ndeki eğitimini yarıda bıraktı. Buenos Aires'te (Felsefe ve Edebiyat Üniversitesi) başladı. Gazeteci olarak çalışıyordu. Oradan radyoya geçti, sonra da Oyun yazarlığı ve yönetmenliği ve son olarak da en iyi bildiği iş, Film. Hayatı boyunca şiir yazmaya devam etti; son kitabı şiir kitabı "Poemas Para Os Amigos," ölümünden kısa bir süre önce yayınlandı. 1999 yılında vefat etti. Aldığı sayısız kişisel onur ve övgüler arasında Bugüne kadarki sonuncusu ölümünden kısa bir süre önce, 18. Festival'de gerçekleşti des 3 Continents, Nantes'da (Fransa), 8 uzun metrajlı filminin gösterildiği melodrama adanmış bir serginin parçası olarak gösterilmek üzere seçildi. Arjantin sineması. Ölümünden sonra da dünyanın dört bir yanında en son New York'taki Modern Sanat Müzesi'nde sergilenmiştir. Onun çok ödüllü "La Ballandra Isabel Llego Esta Tarde" filmi gösterime girecek Haziran 2007'de Los Angeles'ta İspanyolca dilindeki tek film olarak 21. Yıllık Son Kalan Koltuklar Serisi'nin yanı sıra "North by Northwest," "Roman Holiday," "Flesh and the Devil," "Yankee Doodle Dandy, " ve "Scarface."