Film, farklı milliyetlerden (Fransız, Alman, Rus ve Amerikalı) ama aynı müzik tutkusuna sahip dört aileyi 1930'lardan 1960'lara kadar takip ediyor. Çeşitli hikaye çizgileri, zaman geçtikçe gelişen kendi tema notalarıyla farklı yer ve zamanlarda tekrar tekrar birbirleriyle kesişiyor. Filmdeki ana olay, dört müzik ailesinin hikayelerini bir araya getiren ve kaderlerini karıştıran İkinci Dünya Savaşı'dır. Tüm karakterler kurgusal olsa da, birçoğu tarihsel müzik ikonlarına dayanıyor (Édith Piaf, Josephine Baker, Herbert von Karajan, Glenn Miller, Rudolf Nureyev, vb.) Filmin sonundaki Boléro dans sekansı tüm konuları bir araya getiriyor.

Bolero: Dance of Life

Québec’ten çıkan bu renkli komedi, vaktiyle bağışladığı spermlerden 533 kadar çocuk doğduğunu yeni öğrenmiş olan orta yaşlı bir dalgacıyı konu alıyor. Üstelik çocukların birçoğu, varlıklarına sebep olan kişiyle tanışmak üzere kliniğe dava açıyor. David tam hayatını kontrol altına almaya karar vermişken hayatı düşündüğünden çok daha karmaşık bir hal alıveriyor. Sperm bağışlamak belli ki onun tek yeteneği ve namlı bir boğaya göndermeyle kendisine “Starbuck” diye bir lakap bile takılmış. Bu gelişmeler üzerine, arkadaşı olan sakar avukatın yardımıyla, kimliğini gizli tutmak üzere harekete geçiyor. Ancak kim olduğunu açık etmeden çocuklarıyla buluşmaya da başlıyor. Bu kadar çocuk varken, çeşitlilik kaçınılmaz oluyor elbette...