İngiliz Hindistanı'nın (bugünkü Pakistan) Rawalpindi kentinde doğan Balraj Sahni, ünlü bir Hintli sinema ve sahne oyuncusuydu. Güçlü ve etkili performanslarıyla tanınan Balraj Sahni, Hint sinemasının altın çağında önemli bir figür haline geldi.Balraj Sahni başlangıçta kamu hizmetinde bir kariyer peşinde koştu, ancak sonunda gerçek çağrısını oyunculukta buldu. Solcu bir kültürel örgüt olan Hint Halk Tiyatrosu Derneği (IPTA) ile ilişki kurdu ve burada oyunculuk becerilerini ve tutkusunu geliştirdi. IPTA ile olan ilişkisi tiyatro yolculuğunun başlangıcı oldu.Balraj Sahni ilk filmini 1946 yılında "Insaaf" filmiyle yaptı, ancak Bimal Roy'un yönettiği "Do Bigha Zamin" (1953) filmindeki rolüyle geniş çapta tanındı ve beğeni kazandı. Toprağını kurtarmak için mücadele eden fakir bir çiftçi olan Shambhu Mahato'yu canlandırması oyunculuk yeteneğini sergiledi ve ona övgüler kazandırdı. Film 1954 yılında Cannes Film Festivali'nde Uluslararası Ödül kazandı.1950'ler ve 1960'lar boyunca Balraj Sahni "Kabuliwala" (1961), "Waqt" (1965) ve "Neel Kamal" (1968) gibi filmlerde unutulmaz performanslar sergiledi. Genellikle dönemin sosyo-ekonomik gerçeklerini yansıtan rollerde oynadı ve karakterlerine derinlik ve özgünlük kazandırma yeteneği onu Hint sinemasının en iyi oyuncularından biri olarak ayırdı.Balraj Sahni'nin filmografisi, yoğun ve dramatik karakterlerden hafif yürekli ve komik olanlara kadar çok çeşitli roller içerir. Bimal Roy, Guru Dutt ve Yash Chopra gibi ünlü film yapımcılarıyla işbirliği yaparak Hint sinemasında silinmez bir iz bırakan Balraj Sahni, oyunculuk kariyerinin yanı sıra tanınmış bir yazardı ve otobiyografisi "Meri Filmi Aatmakatha" (My Filmy Autobiography) de dahil olmak üzere birçok kitap kaleme aldı. Hindistan'ın en yüksek sivil ödüllerinden biri olan Padma Shri'yi 1969 yılında aldı. Ne yazık ki, Balraj Sahni'nin hayatı kısa sürdü ve 13 Nisan 1973'te ardında olağanüstü performanslar ve Hint sineması üzerinde kalıcı bir etki bırakarak hayata veda etti.