Miklos Jancsó 1921 yılında Macaristan'ın Vac kentinde doğdu. Annesi Angela Poparada Romanyalı, babası Sandor Jancsó ise Macar'dı. Jancsó 1944 yılında Cluj-Napoca Üniversitesi'nden Hukuk diploması aldı. İkinci Dünya Savaşı'nda savaştıktan ve kısa bir süre savaş esiri olarak kaldıktan sonra Budapeşte'deki Film ve Tiyatro Akademisi'ne katılmayı tercih etti ve 1950 yılında Film Yönetmenliği diplomasıyla mezun oldu. Beşinci uzun metrajlı filmi Szegénylegények (1966) yurt içinde ve yurt dışında büyük başarı kazandı ve genellikle dünya sinemasının önemli bir eseri olarak kabul edilir. Macar film eleştirmeni Zoltan Fabri bu filmi "belki de şimdiye kadar yapılmış en iyi Macar filmi " olarak nitelendirdi; Film eleştirmeni Derek Malcolm filmi şimdiye kadar yapılmış en iyi 100 film listesine dahil etti. Macaristan'da bir milyondan fazla kişi tarafından izlendi (10 milyon nüfuslu bir ülkede). Bir sonraki filmi Csillagosok, katonák (1967) Jancsó'nun uluslararası alanda en büyük başarısı oldu. Örneğin Fransız Sinema Eleştirmenleri Sendikası'ndan 'En İyi Yabancı Film' ödülünü kazandı. Sonraki filmlerinde karmaşık kamera hareketleri, dans ve popüler şarkılar kullanarak kişisel bir tarihsel analiz tarzı geliştirdi ve "politik müzikal" adını verdiği kendi sinema tarzını yarattı. Uzun çekimler Jancsó'nun alametifarikası haline geldi, örneğin 80 dakikalık Sirokkó (1969) sadece 12 çekimden oluşuyordu. Jancsó, Még kér a nép (1972) filmiyle 1972 Cannes Film Festivali'nde 'En İyi Yönetmen' ödülünü aldı. 1970'lerde Jancsó zamanını İtalya ve Macaristan arasında paylaştırdı ve İtalya'da en bilineni Vizi privati, pubbliche virtù (1976) olan bir dizi film yaptı. O dönemde, Magyar rapszódia (1979) ve Allegro barbaro (1979) filmleri Macaristan'da üretilen en pahalı filmlerdi, ancak eleştirel tepkiler sessiz kaldı. Jancsó 1990'da Venedik Film Festivali'nde Kariyer Altın Aslan ödülüne layık görüldü. Çok az başarı ve uzun bir aradan sonra Jancsó, yönetmen için şaşırtıcı bir geri dönüş olduğunu kanıtlayan Nekem lámpást adott kezembe az Úr Pesten (1998) ile geri döndü. Bu başarı, sonuncusu 2006'da olmak üzere 5 Pepe (Zoltán Mucsi) ve Kapa (Péter Scherer) filminin daha peş peşe gelmesine yol açtı. Jancsó ayrıca, Pepe ve Kapa filmlerinde kendisi olarak ve gelecek vaat eden Macar yönetmenlerin eserlerinde konuk oyuncu olarak bir dizi filmde rol alarak ününü pekiştirdi. Jancsó 31 Ocak 2014'te 92 yaşında akciğer kanserinden öldü. Diğer Macar yönetmen Béla Tarr, Jancsó'yu "tüm zamanların en büyük Macar film yönetmeni" olarak nitelendirdi ve Jancsó'nun kendi çalışmaları üzerindeki etkisini kabul etti.