Aaron Soto 10 Şubat 1972'de doğduEbeveynleri farklı bir kültürel geçmişe sahipti, babası Jorge Soto Fuentes sınıra gazetecilik ve tanıtım deneyimiyle geldi, ancak bir iletişim uzmanından daha fazlasıydı, özünde bir dolandırıcıydı.Aaron Soto, babasının film okulunda öğretmen Luis Buñuel'den aldığı sinematografik eğitimden, Mexico City'den farklı hikayeler dinleyerek büyüdü.9 çocuklu bir aileye sahip olan Soto'nun ebeveynleri, Aaron küçüklüğünden beri yaratıcı yönünü çizerek, yazarak ve dans ederek göstermiş olsa da, oğullarına kültürel aktiviteleri öğretme fırsatı bulamadı. Bu nedenle Soto, evindeki kitap raflarında fantezi, metafizik, ezoterik edebiyat ve filmlerle ilgili çok çeşitli kitapları kendi kendine buldu.O zamanlar, onu hayrete düşürecek bir kitap buldu, Alejandro Jodorowsky'den " El Topo" senaryosunun uyarlamasıydı; Soto sadece 7 yaşındaydı ve böyle eksantrik bir hikaye onun anlayışından uzaktı, ancak bu kitap ve kardeşlerinin David Bowie, Pink Floyd veya Led Zepellin gibi dinlediği 70'lerin kavramsal müziği, medyada daha fazlası olduğu bilgisini edinmesine yardımcı oldu: Sanat.ABD sınırı sayesinde ve TV kuşağının bir üyesi olarak Soto, oturma odasında her türlü programı izleyerek büyüdü.Amerikan kanallarında hafta sonu b-film maratonlarından Bruce Lee film serilerine; Meksika yerel kanallarında haftalık "Chespirito" komedi saati programından "El Santo" güreş filmlerine kadar her iki dünyanın karışık kültürünü deneyimledi, ancak Soto gerçek tutkusunu ergenliğine yakın 80'li yıllarda buldu: Korku filmleri.Hollywood'un slasher" ve Spielberg fantezisi çağında, Soto yerel video mağazalarında, filmlerin sergilenmeyen başka bir yönünü, bunlardan birini, Lucio Fulci'nin spagetti zombi "Cehennemin Kapıları" filmini buldu.Üzerindeki etkisi o kadar güçlüydü ki, kısa sürede tür sineması konusunda uzmanlaştı ve 15 yaşına geldiğinde çoktan büyük bir VHS film koleksiyonu toplamıştı.VHS, süper VHS, hi süper 8 ve 8 gibi her türlü yerli kamerayla denemeler yapmaya o zaman başladı. Çok geçmeden gelecekte üretmek üzere fikirler edinmeye ve senaryolar yazmaya başladı, her şeyi eski defterlere yazdı, çalıştı, sınır ötesinden dergiler, kitaplar ve filmler edindi. On sekiz yaşına geldiğinde, elinin altında çok sayıda proje vardı. 1998'de, Conaculta/Cecut tarafından desteklenen bir kurs olan, tüm Baja California eyaletinde bulunan tek sinema atölyesine kaydolmaya karar verdi. Niyeti ekipman edinmek, oryantasyon ve kendisi gibi insanlarla tanışmaktı, ancak ilk derste öğretmenin David Lynch'in kim olduğu hakkında hiçbir fikri olmadığını fark etti; Soto, Kaliforniya'da veya Mexico City'de Film Okulu için ödeme yapana kadar kendi öğretmeni olmaya devam etmesi gerektiğini fark etti, ancak Baja California Üniversitesi'ndeki İletişim Kariyerine başvurduğunda kabulü reddedildi! Bu Soto için bir işaretti, bu yüzden parayı normal bir dijital kamera almaya ve ilk kısa filmini çekmeye yatırdı; böylece resmi bir eğitim almadan iki kısa film çektikten sonra, bir arkadaşının tavsiyesi onu Amerika Birleşik Devletleri sınırını geçmeye ve San Diego California'daki Southwestern College'da Telemedia bölümüne başvurmaya itti. 2000 yılında, Soto evde yaptığı bir çift römorkla, San Diego'daki South Western College'a hemen kabul edildi. İçeri girdikten sonra yeni dijital teknolojiyi öğrenme ve 3 kısa filminin kurgusunu yapma fırsatı buldu, hafta sonları Tijuana'da çekim yaparken ve haftanın geri kalanında ABD'de kurgu yaparken, yerel TV için ara sıra eklerde çalışarak veya sınırın ötesinde bir yiyecek satıcısı olarak çalışarak bunu yapabildi. 200 dolarlık bir bütçeyle yapılan bilimkurgu kısa filmi "Omega Shell" doğdu, Tijuana / San Diego sınır film sahnesinin bir klasiği haline gelecek ve yıllar sonra kült bir statü kazanacaktı.Omega Shell" Soto'nun Sam Raimi'nin çılgın enerjisi veya David Cronenberg'in organik ilgileri, Jodorowsky'nin panik görüntüleri ve Shynia Tsukamoto'nun Cyberpunk gücü gibi izleyerek büyüdüğü filmlerden aldığı etkileri açıkça gösterdi, bu konulara olan ilgi sınırın her iki tarafındaki eleştirmenler ve festivaller tarafından sürpriz bir şekilde tanınmasına yol açtı.Soto'nun kariyeri başlamıştı.Tür sineması uzmanı ve KPBS'in film eleştirmeni Beth Accomando, "Omega Shell" "son yılların en yenilikçi kısa filmi" olarak adlandırdı, bu halkın ve medyanın dikkatini çekecekti; kısa süre sonra Soto, Jolla Çağdaş Sanatlar Müzesi ve San Diego'daki Fotoğraf Sanatı Müzesi de dahil olmak üzere güney Kaliforniya'nın önemli müzelerinde sergiler açtı; Ayrıca Meksika'daki Experimental VideoFest'i kazandı ve Küba La Havana'daki Latin Amerika Film Festivali'ne resmi olarak seçildi, çalışmaları Fox TV tarafından yayınlandı, The Independent Magazine, Bestfest 01'de The Visual Arts Foundation, San Diego Film Critics Society ve daha birçok yerde yayınlandı.2002 yılında, dünyanın en iyi müzik yönetmeni ve avangard vizyoner Mark Romanek, Omega Shell'i "gördüğüm en iyi genç kısa film" olarak nitelendirdi. Kendi kendini yetiştiren Soto bu filmle Meksika'da sinemanın geleceğinin taşradan geleceğini ve sinema okulunun sadece akademisyenler için bir el kitabı gibi çalıştığını ama sanat ve yaratıcılık için bir rehber olmadığını kanıtlamış oldu.Omega Shell"'in başarısından sonra tür sinemasında iki deneyle devam etti, "Before The Cradle" ve "Forgotten City", kendi şehrinde sınırın film yönetmenlerine gösterilen ilginin azlığını fark ediyordu, bu yüzden sınırın her iki tarafında bağımsız film yapımcılığının bir dizi sunumunu yaratarak yaptığı gibi kendilerine yol açmak zorunda olan diğer film yapımcılarını desteklemek için çalışmaya başladı, bu sadece sistemin kurumsallaşmış veya akademik akademisyenleri için mümkün olan bir şeydi.Soto'nun fikri "Cinema inc." idi; bir organizasyonun desteğinden yoksun, ilgisiz ya da sistemle bağlantısı olmayan kısa filmcilerin kalitesini gösteren bir etkinlik, sadece sıradan bir etkinlik, festival olmaya çalışmaktan uzak ve kar amacı gütmeyen bir etkinlik. 2002 yılında, Lemon Grove California'daki "Gallery Now" forumu büyük bir başarıyla "Cinema Inc, bağımsız video ve film gecesi" 500 kişilik bir katılımla gerçekleşti. Cinema Inc. bundan sonra Ensenada, Mexico DF, Mexicali, Los Angeles, San Diego ve tabii ki Tijuana'da olmak üzere etkileyici bir dizi sunum yaptı ve bugüne kadar bölgedeki çeşitli sanatçılardan, çoğunlukla kendi kendini yetiştirmiş sanatçılardan 40'tan fazla kısa filmi başarıyla gösterdi. 2004 yılına gelindiğinde Cinema inc. başarısını "Sınırdan kısa korku filmleri gecesi" ve San Diego'daki Media Arts Center'da beğenilen dizi: "Bir film arızasının eşiğindeki kadınlar" dahil olmak üzere çeşitli sergiler düzenleyerek sürdürdü.2003 yılında tür sinemasının büyük bir hayranı olan Soto, Tijuana Kültür Merkezi'nde (Cecut) haftalık alt tür film gösterimlerine başladı ve 2 yıldan uzun bir süre boyunca Eurotrash, gore, giallo, J korku, gece yarısı filmleri ve daha fazlası gibi dünyanın dört bir yanından kült klasikleri ve tuhaf sinema formlarını tanıttı.Daha sonra La casa de la Cultura'da 500 kişinin katılımıyla rahibe sömürüsü kısa filmi "Ashes"'in prömiyerini yaptı, daha sonra Soto, doğrudan video dağıtımı için uzun metrajlı bir film için ilk sözleşmesini aldı, ancak çekimlerin sonunda sanatından ödün verdi ve adını kurtarmak için ustalarını sattı."Bu artık benim filmim değil, içinde ismimin olmasını istemiyorum"- Soto yorumluyor.2004 yılında Soto, "33 1/2" adlı kısa filmiyle türün kısa film yapımcısı olmaktan çıkıp ana akım bir hit haline geldi ve Uluslararası Morelia Film Festivali'nde Jüri Özel Ödülü ve Ulusal VideoFest 04'te En İyi Kısa Film Kurgusu ödülü de dahil olmak üzere Meksika'da birçok takdir ve ulusal ödül kazandı.Soto ayrıca "Panik Röportaj" adlı kısa filmini, çocukken kendisine ilham veren ve gündelik iletişimini sürdürdüğü Alejandro Jodorowsky ile hayalini kurduğu karşılaşmaya dayanarak kurguladı."Bu benim hayalimin gerçekleşmesiydi" - diye yorumluyor Soto.O zamandan beri Soto, sınırdan gelen multidisipliner sanatçılarla farklı projelerde işbirliği yapmaya odaklandı: Murcof"'un "Ulysses" müzik videosu, beğenilen "Nortec" müzisyeni Fernando Corona, ayrıca Tj''nin yönettiği ünlü rock grubu A Perfect Circle'ın "Blue" videosu gibi çoğu zaman kendi ekipmanıyla karşılıksız destek verdiği farklı görsel projelerin prodüksiyonu;Joseph Perez'in yönettiği, Telluroid Film Festivali'nin resmi seçilmiş sanatçısı Teri Carson'ın "Poly-Ester" adlı filminin ses miksajına yardımcı olduğu ve Tijuana'lı yapımcı Cathy Alberich'in National VideoFest 04'te seçilen "Color Drip" adlı kısa filminin kurgu ve fotoğraflamasını yaptığı gibi.