Avusturyalı oyuncu çift Paula Wessely ve Attila Hörbiger'in üç kardeşinden biri olan Christiane Hörbiger, ünlü bir tiyatrocu hanedanından geliyordu. Aynı derecede ünlü karakter oyuncusu Paul Hörbiger'in de yeğeniydi. Viyana'da eğitim gören Christiane, bir ticaret okulundan diploma alarak mezun oldu ve kaderinde şekerlemeci olarak çıraklık yapmak varmış gibi görünüyordu. Bu da gerçekleşmeyince, ailesinin oyuncu olma isteğini yerine getirmekten başka çaresi kalmadı. Christel Wessely-Hörbiger adıyla 16 yaşında ilk kez sinemaya adım attı ve Der Major und die Stiere (1955) adlı pastoral Heimat filminde babasıyla birlikte rol aldı. Ardından Max Reinhardt Akademisi'ne kısa bir süre devam etti ve Alma Seidler'in himayesinde dans ve şan eğitimi aldı. Hörbiger, 1959'dan 1966'ya kadar önce Heidelberg'de, daha sonra da ünlü Viyana Burgtheater'ın topluluk üyesi olarak klasik sahnede oyunculuk becerilerini geliştirdi. Münih ve Salzburg'da konuk oyuncu olarak sahneye çıkmasının yanı sıra, 1967-1985 yılları arasında Zürih'teki Pfauenbühne'de Schiller, Molières ve Shakespeare'in oyunlarında düzenli olarak rol aldı. Sahne ve ekrandaki geniş repertuarında mutsuz aşıklardan asil dullara, bakımsız ya da depresif annelerden zarif, zengin dullara ya da ayakları yere basan eşlere ve son olarak büyükannelere kadar her şey vardı.Hörbiger'in ekrandaki ilk çıkışı televizyon aracılığıyla oldu ve Donaug'schichten (1965) dizisinde Willy Millowitsch ile birlikte rol aldı (çeşitli suç davalarına karışan bir aşçı ve amatör hafiyenin kızı olarak). Bazen Almanya'nın Dallas'a (1978) cevabı olarak tanımlanan geniş kapsamlı bir aile destanı olan Guldenburg'larin Mirası (1987) filmindeki kontes rolü onu daha da geniş bir izleyici kitlesine tanıttı. Julia - Eine ungewöhnliche Frau (1999) adlı filmde de Viyanalı bir avukatın taşra bölge yargıcı olarak işe başlamasını ve bunun hem mesleki hem de özel hayatında yol açtığı sonuçları canlandırdı. Beyazperdede az sayıda yer aldığı filmler arasında Oscar ve Altın Küre adayı hiciv filmi Schtonk (1992) da vardı. 1983 tarihli Hitler Günlükleri aldatmacasını alaya alan film, Charles Chaplin'in Şarlo Diktatör (1940) filmine bir selam niteliğindeydi. Hörbiger, Herman Goering'in kasıtlı (ama hayali) torunu Freya von Hepp rolüyle 1992'de Bambi Film Ödülü'ne layık görüldü.2019'da emekli olana kadar Christiane Hörbiger, TV filmlerinde ve ara sıra dizilerde konuk oyuncu olarak üretken bir şekilde görünmeye devam etti. Sık sık Alman televizyonunun önde gelen Grand Dame'ı olarak anıldı. Hörbiger 2003 yılında Deutsche Filmakademie'nin kurucu üyesi oldu. Irksal hoşgörü ve eşitliğin güçlü bir savunucusu olan Hörbiger, aynı yıl UNICEF Avusturya İyi Niyet Elçisi olarak atandı. Hörbiger iki kez evlendi: ilk eşi (boşandı) yönetmen Wolfgang Glück, ikinci eşi ise İsviçreli gazeteci Rolf R. Bigler'di. Kasım 2022'deki vefatına kadar Zürih'te ve kaplıca kenti Baden bei Wien'de ikamet etmiştir.