Atina 1966. 13 yaşındaki Dimitris beklenmedik bir şekilde babasını kaybeder. Şımartılmış annesinin çöküşünü gören çocuk kendini kaptırır ve onun yanında durabilmek için çocukluktan çıkmaya karar verir. Kendini hazır hissettiğinde, annesini askeri rejimin gelecek vaat eden bir yıldızından geri almak zorundadır. Dimitris'in intikam duygusuyla tepki verdiği ve böylece Yunan tarihinin akışını değiştirdiği acımasız bir ergenliğe giriş hikâyesi...

Arka Kapı

Film, 1967 ve 1968 yıllarında, Yunanistan'daki askeri diktatörlük öncesinde ve sırasında, zorunlu askerlik hizmetleri sırasında, o zamanlar yeni kurulmuş olan Silahlı Kuvvetler Televizyonu'nda görevlendirilen bir grup askerin öyküsünü anlatıyor. Sivil halk için kurulan bu televizyon kanalı, o zamana kadar sadece propaganda filmleri ve haber filmleri üreten ve film gösterimleriyle birlikleri ve diğer yardım kuruluşlarını eğlendirmekten sorumlu olan ordunun Sinematografi Birimi tarafından yönetiliyordu. Personel çoğunlukla sivil hayatlarında film işinde deneyim sahibi olan askerlerden ve eğitimlerini orduda alanlardan oluşuyordu. Hikaye sadece %95 oranında doğru olabilir, ancak bunun nedeni gerçek hikayenin daha da absürd olmasıdır...

Loafing and Camouflage

Yunanca'da "Arpa-colla" kelimenin tam anlamıyla "Tut ve yapıştır" anlamına gelir, bir şeyin hızlıca yapıldığını ve bu nedenle yeterince iyi olmadığını göstermek için kullanılan bir ifadedir. Filmin 2 ana kahramanının yaptığı da budur. Biri bir yönetmen (Giorgos), diğeri ise bir festivalde ödül kazanmış komünist fikirlere sahip bir yazar (Kostas). İkisi de sinema için bir film yapmak istemektedir. Ancak her fikirleri asla gerçekleşmez, çünkü fikirlerini anlattıkları biriyle her karşılaştıklarında fikirlerini değiştirirler ve politik sinemadan Yunan tarihi dramalarına ve motosiklet çetelerini konu alan modern filmlere kadar değişen fikirlerle bambaşka bir film yapmak isterler. 70'lerin kış uykusundan uyanmaya başlayan 80'lerin başındaki Yunan sineması için fena bir girişim değil.