Coşkulu, aşırı, enerji patlaması, düzenli bir komik kasırga, Jacqueline Maillan iki kuşak Fransız insanını güldürdü. Hangi paradoksaldır çünkü Paris'e geldiğinde Yirmi bir yaşındayken René Simon'un tiyatro okuluna katıldı ve kendini bir oyuncu olarak gördü. tragedyacı. Ancak Racine'in "Athalie" eserini yorumlayışı beklenmedik bir şekilde diğer öğrenciler üzerindeki etkisi: ellerini sıkmak yerine dehşet ve trajedinin doğasında var olan acıma... yanlarını ayırdılar Gülüyordu. Jacqueline Maillan dersi anladı ve ona veda etti. sonsuza dek trajedi. Ve oldukça haklıydı: gerçekten harikaydı Folle Amanda", "La Facture", Madame Sans-Gêne" gibi hafif komediler; ve daha niceleri. gibi unutulmaz çılgın komik gösterilerin de bir parçasıydı. "Ah! les belles bacchantes" ve hatta müzikal komedilerde sahne aldı ("Féfé de Broadway"). Ama o esas olarak ilk kadınlardan biriydi. tek kişilik (ya da daha doğrusu kadın) gösterilerde yer aldı. erkek egemen. Bu başarılarla karşılaştırıldığında, film kariyeri biraz Hayal kırıklığı. Tüm yeteneğine rağmen Jacqueline Maillan'a unutulmaz bir filmde unutulmaz bir rol. Bir şaheserin içindeyken ("Les grandes manoeuvres") başroldeyken rolü çok küçüktü, Örneğin Pierre Mondy'nin "Appelez-moi Mathilde", sonuç korkunçtu. Yine de karşı konulmazdı. Louis de Funès'in dağınık karısı Pouic Pouic' filmindeki vatansever anne rolünde ve Jean-Marie Poiré'nin parodi filmi "Papy fait de la résistance". Kariyerinin son aşamasında da daha çok Jean-Pierre Mocky'nin vahşi ve yakıcı bir dünya.