1956'da Paris'te doğan Brigitte Bellac'ın adı yirmi beş yıl boyunca, önce 1976'dan itibaren oyuncu olarak, daha sonra da 1987'den 2004'e kadar TV filmleri ve dizi bölümlerinin senaristi olarak büyük ve küçük ekranla birlikte anıldı. Ancak Brigitte Bellac'ın kariyerinde "sadece" bundan çok daha fazlası var. Bayan aynı zamanda bir palyaço (insanları güldürmeyi seviyor) ve bir insan otomatı (yeteneklerini Versailles veya Monaco gibi büyük kongre salonlarında ve hatta Antenne 2 kanalında canlı olarak icra ediyor...) olmakla da övünebilir. Bu da yetmezmiş gibi, aynı zamanda bir heykeltıraş ve pastel boya ressamı. On altı yaşından itibaren (ilk olarak Charles Péguy'un 'Le Mystère de la charité de Jeanne d'Arc'ında genç Hauviette rolünde, ardından Molière, Marivaux klasiklerinde.Yeni ortaya çıkan "café théâtre" türünde (Coluche, Gérard Jugnot, Josiane Balasko, Thierry Lhermitte ve benzerlerinin kariyerlerinin beşiği) sahne almadan önce. Bu çok yönlülük bir kusur olarak görülebilir (özellikle de insanların sanatçılara etiket koymayı sevdiği Fransa'da) ancak onun söz konusu olduğu kadarıyla durum böyle değil. Çok yetenekli olmak, çabaların boşa harcanması anlamına gelmiyor. Çünkü Bayan Bellac'ın sanatsal faaliyetlerinin çoğunda bir bütünlük vardır: YAZARLIK ve KOMEDİ terimleri onun iki ana yönlendirici gücüdür ve en iyi sentezini France Inter'de Jean Garretto ve Pierre Codou'nun yapımcılığını üstlendiği çok sevilen (ve pişmanlık duyulan) hiciv radyo programı "L'Oreille en coin" için yaptığı çalışmalarda bulmuştur. Üç yıl boyunca kısa öyküler, masallar, komedi skeçleri ve gazetecilik günlükleri yazdı ve/veya yorumladı. Sekiz yaşından beri yazar olan Brigitte Bellac'ın birçok kısa öyküsü, bir oyunu ("Jacques a dit"), beş romanı, birkaç çocuk kitabı ve TV senaryosu (Sud Lointain (1997), (Le danger d'aimer (1998), Drôles de clowns (1999), Deux frères (2000),...) bulunmaktadır. Sinema ve TV oyuncusu olarak 1976'dan 1994'e kadar aktif olmuş, ruhani olarak yüksek Charles Péguy'den çok daha ayakları yere basan Michel Lang'e geçişler yapmış ve çok popüler olan À nous les petites Anglaises! (1976). Genç Joan of Ark'ın en iyi arkadaşı Hauviette'ten çok farklıydı. Gerçekten de skandala yol açan kötü ve çirkin küçük Fransız piliç Mireille olmuştu. Daha sonra Édouard Molinaro tarafından Colette'in "Claudine" adlı TV dizisinin uyarlamasında oynaması için işe alındı. Bu kez Marie Belhomme rolünde, korkmuş geyik gözlü saf - aptal demeye dilim varmıyor - bir kızdı. Bunu bir düzine film izledi ama film yönetmenleri ona bu tür rolleri tekrarlatma eğilimindeydi. Brigitte Bellac her zaman aptal kızı oynamaktan bıkmıştı. Neyse ki tiyatroda çok daha ödüllendirici roller aldı. Bir süre sonra, çok acımasız bulduğu sinema ve televizyon için oyunculuk ve yazarlık yapmaktan vazgeçti ve bunun yerine resim, heykel, roman ve kısa öykü yazmaya yöneldi. Edebi eserleri ona gurur duyabileceği birçok ödül kazandırdı. Dolayısıyla Brigitte Bellac'ın bir resmine ya da heykeline baktığınızda, onun imzasını taşıyan kanlı bir gerilim ("La Pierresse", "Le Fou de la reine blanche") ya da kara bir öykü okuduğunuzda, muhtemelen yazarlarının Fransız sinemasının eski çirkin ördek yavrusu olduğundan asla şüphelenmeyeceksiniz!