Willy Rozier (d.1903) bir yazar olmasına rağmen, film tasarlama konusunda pek iyi değildi; "Les Anges Noirs" (1937) onun sorununu vurguladı: François Mauriac"ın romanına dayanmasına rağmen, yönetmen onlara biraz hayat vermekten aciz olduğu için bu karakterlere ilgi duymak imkansızdı."Monsieur Chasse" (1946) tamamen filme alınmış bir sahne yapımıydı."56 Rue Pigalle"ahlaki standartlara uygun hareket etmeyi övdü, "Le Bagnard" da parasını kumarda kaybeden, bir ceza kolonisine gönderilen ve sonunda ruhunu kurtaran bir doktorun hikayesini anlattı. "L'Epave" (1949) kesinlikle kariyerinin en tatmin edici çabasıydı.Les Amants Maudits" fakir bir adamın Bonnie ve Clyde'ıydı, ama "Manina, La Fille Sans Voile" Vadim'den çok önce Brigitte Bardot'nun duygusallığını ve seksapelini ortaya çıkardı. 1954, 1955, 1960 yapımı üç Callaghan filmi vasattı.Rozier, Callaghan'ı Tony Wright'la birlikte bir başka Cheyney uyarlaması olan "Et Par Ici La Sortie "Nouvelle Vague'un gelişini sevdiren türden, eli ağır bir slapstick'te oynayacaktı.Afrika ormanlarına zorunlu inişten kurtulan beş kişinin düşman bir doğada yürüdüğü "Prisonniers De La Brousse ", "Le Bagnard "'ın iki paralık egzotizmine bir dönüştü. Son çabaları "Dany La Ravageuse " ve "Dora La Frénésie Du Plaisir " (sic) pornografik filmlerdi. 1983'te öldü.