René Féret, tüm filmlerini çektiği bölge olan Kuzey Fransa'dan gerçek bir sinemacı. 1945 yılında La Bassée'de doğan Féret, çocukluğunu küçük bir kasaba olan Annequin'de geçirdi ve burada sinema meraklısı olan kilise rahibi onun sinema zevkini uyandırdı. Féret önce tiyatro oyunculuğu yaptı (daha sonra kendi filmlerinde de bir ya da iki kez oynadı). Strasbourg Dramatik Sanat Okulu'nda eğitim gördükten sonra, Kuzey Fransa'da "Le Centre Dramatique du Nord" ve Cyril Robichez"s "TPF" dahil olmak üzere çeşitli tiyatrolarda sahne aldı. Ancak, film yapımıyla daha çok ilgileniyordu ve 1974 yılında, bir grup oyuncu arkadaşı ve bir avuç kendini adamış teknisyenin yardımıyla, ilk filmi olan (kariyerinin değişmezi) "Histoire de Paul"'ü çekmeyi başardı. Kendine ait bir kuruşu bile olmayan Féret, her şeye rağmen, kendisine miras kalan bir arkadaşının ödünç verdiği bir miktar para ve CNC'nin makbuz avansı sayesinde amacına ulaştı. Filmin başrolündeki Paul aslında 22 yaşındayken Armentières'deki akıl hastanesine yatırılan René Féret'nin kendisiydi. Yeni yönetmen bu travmatik deneyimi öyle bir yetenekle aktarmayı başarmıştı ki 1975 Jean Vigo Ödülü'nü kazandı. O tarihten itibaren René Féret'in kariyeri, inatla doğduğu bölgeye bağlı, çoğu zaman otobiyografik (1976'da "La Communion solennelle" 1988'de "Baptême"), bazen kostümlü (2010'da kendi kızı Marie'nin canlandırdığı Mozart'ın kız kardeşinin öyküsü "Nannerl"), her zaman samimi ve her türlü modadan olabildiğince uzak, düzenli bir şekilde gelişti. Özgürlüğünün değerli bir garantisi olan kendi filmlerinin yapımcısı olarak, René Allio veya Robert Guédiguian gibi birkaç zorlu yönetmeni de finansal olarak destekledi. 1995'ten itibaren on beş yıl boyunca Lille 3 Üniversitesi'nde sinema dersleri verdi. Sonuna kadar aktif olan bu büyük sanatçı ne yazık ki uzun bir hastalığın ardından 2015 yılında 69 yaşında hayata gözlerini yumdu.