Irina Aktasheva bir Rus, ancak Bulgaristan'da oyuncu, film yönetmeni ve senarist olarak çalıştı. Moskova Sinema Enstitüsü'nde Sergey Gerasimov ve Tamara Makarova'nın oyuncu sınıflarından mezun oldu. Hristo Piskov ile evlendi ve Bulgaristan'a geldi, başlangıçta Ducho Mundrov'un "The Commander of the Detachment" (1959) filminde oyuncu olarak oynadı. Daha sonra Piskov'un "Poor Men Street" (1960) filminde yönetmen yardımcılığı yaptı. Ölüm Yok" (1962) filminde kocasına yardımcı yönetmenlik yaptı. "Ölüm Yok" (1962), modern Bulgar filmlerinin sesi olarak dışavurumcu ve sembolik dilin - dışavurumcu gerçekçilik olarak adlandırılan - zirvesiydi. O zamana kadar çekincesiz idealize edilen işçi ortamının resmedilmesi büyük eleştirilere neden oldu. Aktasheva, eşi Hristo Piskov ile birlikte genç işçiler hakkında "Monday Morning" adlı konformist olmayan bir hikayeye dair tumturaklı bir girişimde bulunduğu 1966 yılına kadar sinemaya dönmedi. Bu filmden vazgeçildi ve ancak 1988 yılında gösterime girebildi. Yedi yıllık bir aradan sonra Piskov ve Aktasheva, devrimci gençliğin otobiyografik bir çağrışımı olan "Like a Song" (1973) filmini yaptılar. "Like a Song" tarihsel olayların fonunda bir gençlik aşkı öyküsüdür. Aktasheva ve Piskov ayrıca "Sunstroke" (1977), "Avalanche" (1982) ve "Only You, My Heart" (1987) filmlerini de çekti. Piskov ve Aktasheva, 1988 yılında Bulgaristan'daki komünist rejime karşı ilk muhalif topluluklardan biri olan "Bulgaristan'da Tanıtım ve Yeniden Yapılanmayı Destekleme Kulübü"nün kurulmasına öncülük edenler arasındaydı. 2009 yılında, Bulgar film sanatındaki yaşam boyu başarılarından dolayı Bulgar Film Yapımcıları Birliği Ödülü'nü aldılar.